Σαν σήμερα, στις 21 του Ιούλη 1928, ο Κώστας Καρυωτάκης αποφασίζει να βάλει τέλος στη ζωή του και αυτοπυροβολείται με περίστροφο…
“Ενώ τα πάντα σκέπαζαν οι ήχοι της κερκίδας, σου πήρανε το πιάτο απ’ το τραπέζι. Στο όνομα μιας άρρωστης κι αόρατης πατρίδας, στην πλάτη σου παιχνίδι κάποιος παίζει…”
Κυκλοφόρησαν τα πρακτικά του 6ου Επιστημονικού Συνεδρίου που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ. Ένα σημαντικό εκδοτικό γεγονός, από την άποψη ότι τα κείμενα που συγκροτούν την έκδοση επιχειρούν να αναλύσουν και να φωτίσουν ένα εξαιρετικά πολύπλοκο και ενδιαφέρον θέμα
“Είμαστε αλυσοδεμένοι Από λερωμένα χέρια ξένα Η σημαία ξεσκισμένη Και τα νέφη αραδιασμένα…”
“Από το Παρίσι στις Βρυξέλλες και από το Βουκουρέστι στο Βερολίνο οι βιοπαλαιστές ξεσηκώνονται και ζώνουν την εξουσία μέχρι να την πνίξουν με την ίδια της τη θηλιά…”
“Γιατί τρομάζεις τώρα που συρρέουνε χιλιάδες; Ένα μερίδιο ζητάν απ’ όσα έχεις κλέψει, γιατί από τον τόπο τους, τους ρήμαξες τα πάντα και ήσυχος στα τείχη σου είσαι, είχες πιστέψει.”
«Η ζωή μου στάθηκε η ίδια η ποίησή μου και η ποίησή μου υπήρξε το στήριγμα όλων των αγώνων μου. Αν και πολλά βραβεία μού δόθηκαν, κανένα δεν μπορεί να παραβληθεί με το τελευταίο βραβείο. Να είμαι ο ποιητής του λαού μου…»
«Ματιές» στο λογοτεχνικό έργο της την περίοδο της δεκαετίας του ’40
Αδημοσίευτη Ποίηση του Γιώργου Δ. Μπίμη
(Είναι πέντε αλήθειες της κοινωνίας των τάξεων…)
