Πανδημία ήρθε λοιπόν, κοντά στην αποκάλυψη ήρθαμε τελικά, αλλά το σύστημα δεν έπεσε και οι ανισότητες είναι ακόμα εδώ. Άλλη μια (κρυφή) ελπίδα που ήρθε και έφυγε γρήγορα. Και είναι κρίμα να έχουμε τέτοιες ελπίδες. Είναι αναντίστοιχο των αγώνων μας και των θυσιών μας, και των δυνατοτήτων μας…

«Δεν θα πεθάνουμε ποτέ εμείς Μάκη…»
«Ρίχ’ το Ηλία… Ηλίααα, ρίχ’ τοοο…»

“Η νεολαία είναι πάντα καλή, αν διαπαιδαγωγείται σωστά, αν ζει και δουλεύει όπως πρέπει και διασκεδάζει πολιτισμένα.”

“…Ουζμπέκοι, Τατάροι, Λετονοί, Ουκρανοί,
Ρώσοι, Μοσχοβίτες, Αρμένιοι
…
Όλοι αυτοί κράτησαν την πίστη τους στην πόλη του Στάλιν
Δεν πρέπει να κλάψουμε για εκείνους που κείτονται τώρα σιωπηλά εκεί
Στολίστε αυτούς τους τάφους
Οι ζωές τους στόλισαν όλες τις εναπομείνασες ημέρες μας με ελπίδα…”

“Ένα καράβι θ’ αρματώσω να σαλπάρω
με καλοκαίρια και μ’ ανέμου λευτεριά,
στον κάτω κόσμο να κατέβω να σε πάρω
να βρεις λιμάνι στη ζεστή μου αγκαλιά…”

“Αν και δεν γεννήθηκα στην Κρήτη, οι μνήμες του Κρητικού πατέρα μου και μετά τα σχολικά χρόνια που είχα την τύχη να ζήσω στο μουσικά προνομιούχο αυτό νησί, επέδρασαν ουσιαστικά στην εξέλιξη της δουλειάς μου…” – Αφιέρωμα