Οι επιλογές είναι μόνο δύο. Θα σταθούμε στο πλευρό αυτών των ανθρώπων, στρέφοντας την οργή μας στις πολιτικές που τους έφεραν σε αυτή τη κατάσταση και έκαναν το νησί μας αποθήκη ψυχών; Ή θα γυρίσουμε στη μαύρη αντίδραση, που τα βάζει με τον ανήμπορο και γλείφει τις κυρίαρχες πολιτικές και τους ταγούς που την εκπροσωπούν; 

Για έναν κόσμο στον οποίο τα παιδιά δεν θα δολοφονούνται εν ψυχρώ μια νύχτα του Δεκέμβρη, ενώ γελούν και γιορτάζουν το φίλο τους.

5 Δεκέμβρη 1942 – 28 ψυχωμένοι ΕΛΑΣίτες εναντίον χιλιάδων Ιταλών στην “Κόκκινη Στράτα” των… Ευρυτανικών Θερμοπυλών”… Από την επομένη, 6 Δεκέμβρη 1942, οι θρασύδειλοι φασίστες ξεσπούν την εκδικητική τους μανία, αφήνοντας ξοπίσω τους ερείπια και όλεθρο…

Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ήταν ένα προαναγγελθέν έγκλημα από την κρατική βία και καταστολή, από μια πολιτική που διαχρονικά βλέπει ως εχθρό τον λαό και τη νεολαία που διεκδικεί, που αγωνίζεται, που αμφισβητεί. Στα χρόνια που ακολούθησαν, αποδείχτηκε περίτρανα ότι καταστολή και αντιλαϊκή πολιτική πάνε μαζί.

Την συγκεκριμένη ημέρα, 10:30 π.μ. στον κινηματογράφο “Ίλιον” του οικισμού ΛΑΡΚΟ στην Λάρυμνα Φθιώτιδας, το Συνδικάτο Μετάλλου του νομού Φθιώτιδας καλεί ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΠΛΗΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ, δηλαδή σωματεία, συλλόγους, επιστημονικούς φορείς, κοινότητες, δήμους, περιφέρειες, κατοίκους, σχολεία και πανεπιστήμια, σε ανοιχτή σύσκεψη με θέμα την οργάνωση και τον συντονισμό του αγώνα.

Η ευθύνη, πολιτική, φυσική και ηθική, βαρύνει τους υπεύθυνους που δεν είναι άλλοι από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, ενώ στα πλαίσια αυτά σοβαρότατες ευθύνες φέρει και η χώρα μας, όχι μόνο σαν μέλος των επεκτατικών αυτών οργανισμών, αλλά και γιατί με δικές της αποφάσεις συμμετέχει ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς αυτούς πολέμους.