Η «εκδίκηση» του Γεωργιανού με το μουστάκι

«Ποτέ ξανά δεν έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα κριτικές ταινίας με φωτογραφία του Στάλιν» μας λέει ο καλός φίλος του περιοδικού Βελισάριος Κοσσυβάκης, «ψυχή» της New Star και του STUDIO, αναφερόμενος προφανώς σε αστικά μέσα…

«Ποτέ ξανά δεν έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα κριτικές ταινίας με φωτογραφία του Στάλιν» μας λέει ο καλός φίλος του περιοδικού Βελισάριος Κοσσυβάκης, «ψυχή» της New Star, αναφερόμενος προφανώς σε αστικά μέσα και μας στέλνει δυο πρόσφατα δημοσιευμένες κριτικές που αφορούν στις ταινίες του Μιχαήλ Ρομ Ο Λένιν τον Οχτώβρη και Ο Λένιν το 2018, που προβάλλονται στον κινηματογράφο STUDIO.

Στις δυο αναφορές εκθειάζεται η κινηματογραφική αξία των δυο έργων και βέβαια ο μεγάλος Σοβιετικός σκηνοθέτης, σε αντίθεση με το περιεχόμενο των δυο ταινιών, αλλά και τα ιστορικά πρόσωπα που «πρωταγωνιστούν» στις ταινίες, θυμίζοντας την περίφημη ρήση του Χαρίλαου «παινεύουν τους πεθαμένους για να θάψουν τους ζωντανούς».

Όσο για το περιεχόμενο των δυο ταινιών, οι συντάκτες εστιάζουν στα «προπαγανδιστικά στοιχεία», αναμασάνε αντικομμουνιστικά-αντισοβιετικά κλισέ περί «εξουδετέρωσης» από τον Λένιν και τον Στάλιν των πολιτικών τους αντιπάλων, ενώ αμφισβητούν και τη στενή σχέση μεταξύ των δυο ηγετών.

Όπως και να ’χει, οι φωτογραφίες του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς (δηλαδή του ηθοποιού που τον υποδύεται) βρίσκουν θέση για πρώτη φορά σε αστικά μέσα, όπως σημειώνει ο Βελισσάριος και δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως σημαντικό το γεγονός ότι ταινίες τέτοιας θεματικής αρχίζουν να προβάλλονται και από άλλα μέσα, εκτός… των γνωστών «Λακεδαιμονίων». Αυτό αν μη τι άλλο αποτελεί μια μικρή νίκη των ανθρώπων της New Star και του STUDIO, που ως «γαλατικό χωριό» επιμένουν να αντιστέκονται, προβάλλοντας έναν «άλλο» κινηματογράφο, που συναντά τον αποκλεισμό παντού. Έναν κινηματογράφο που αξίζει όλοι να συναντηθούμε με τα μηνύματά του, να γνωρίσουμε τη δύναμή του και να βυθιστούμε στη μαγεία του.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: