«Grece, ma rose de raison» («Ελλάδα, ρόδο του λογικού μου»): Έξι ποιήματα του Πωλ Ελυάρ που υμνούν τον αγώνα του ΔΣΕ, και έξι χαρακτικά της Ζιζής Μακρή, στο λεύκωμα που κυκλοφόρησε το 1949, σε 50 μόνο αντίτυπα, τυπωμένα στο χέρι, από τον σπουδαίο γλύπτη Μέμο Μακρή.
Ο Ζήσης Σκάρος (1917 – 8 Μάρτη 1997) από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του σοσιαλιστικού ρεαλισμού στην Ελλάδα, άφησε μια σπουδαία λογοτεχνική κληρονομιά κι ένα ακόμα σπουδαιότερο παράδειγμα αγωνιστικής στάσης ζωής και δημιουργίας, που λίγοι κράτησαν με τόση συνέπεια.
«Συμπαραστεκόμαστε ενεργά στο λαό της Βενεζουέλας και στη νόμιμη κυβέρνησή του, καταδικάζουμε και καταγγέλλουμε τη νέα άγρια επίθεση του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ, της ΕΕ και των λακέδων τους –των αντιδραστικών λατινοαμερικανικών κυβερνήσεων του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ)»
Η άγνωστη επιστολή του Καίσαρα Εμμανουήλ προς τον Νίκο Καββαδία, που γράφτηκε μετά την κυκλοφορία του γνωστού ποιήματος του δεύτερου «Γράμμα στον ποιητή Καίσαρα Εμμανουήλ», που μελοποιήθηκε από τον Δημήτρη Ζερβουδάκη.
Έφυγε από τη ζωή μια από τις σημαντικότερες Ελληνίδες ποιήτριες και πεζογράφους, η Χανιώτισσα, αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης Βικτωρία Θεοδώρου.
Ο Καμίλο δεν λογάριαζε τον κίνδυνο, έπαιζε μαζί του, τον προκαλούσε, τον έλκυε και τον χειριζόταν. Για την αντάρτικη νοοτροπία του δεν μπορούσε ένα σύννεφο ν’ αλλάξει πορεία σε μια χαραγμένη γραμμή. (Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, Ο Ανταρτοπόλεμος)
Σε κάμπο ανθισμένο κρατήσου, Εκεί που τις μάχες σου δίνεις· Για όσα ποτέ δεν προδίνεις Θα παίζεις διαρκώς τη ζωή σου. (Χοσέ Μαρτί, Απλοί Στίχοι)
Σαρανταεφτά χρόνια έζησε ο Γ. Κοτζιούλας από τη γέννησή του το 1909 στην Πλατανούσα της Ηπείρου. Όραμά του: μια κοινωνία δικαιότερη και μια ζωή καλύτερη. Φανερή είναι η επίδραση του σοσιαλισμού σε έργα του.
Ο Όργουελ έχει δώσει δείγματα γραφής με τα αντικομουνιστικά – αντισοβιετικά έργα του η “Φάρμα των Ζώων” (που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1945 και σατίριζε την Οκτωβριανή Επανάσταση και κατήγγειλε το σοβιετικό σύστημα) και το “1984”, (γραμμένο το 1948, που σαφώς στρεφόταν εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης).
Όπου θέλετε τοποθετήστε ιδεολογικά τον Παλαμά, εκείνο όμως που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς, σε ολόκληρο το έργο του, είναι ότι ο Παλαμάς έχει την ειλικρίνεια και την ευθύτητα ενός ιδεολόγου επαναστάτη, που έχει εγκλωβιστεί στον ιδεαλισμό της εποχής του.
