«…η βία δεν [θα] είναι μόνο η μαμή της ιστορίας αλλά και η μάνα του νεογέννητου λαού» (Ρ. Δ.)
Ανάμεσα στην Καραϊβική θάλασσα και τον Ειρηνικό Ωκεανό ανοίγεται ένα μονοπάτι με αψίδες θριάμβου. Ο στρατηγός Μπολίβαρ έρχεται από τον […]
Έτσι κι αυτός, προτίμησε πάντα το μαύρο. Μα ό,τι είχε να δώσει απ’ την ενατένιση του μαύρου, το έδωσε. Καλό θα ήταν να σταθεί και σε άλλα χρώματα. Μα δεν ήταν σε θέση. Εκτός αν στή ζωή του γινόταν το θαύμα. Αλλά πώς;
«Κόντρα» του στάθηκαν εκείνοι που τον μίσησαν, γιατί μισούσαν την ίδια την Επανάσταση, που ο Μαγιακόφσκι της έδινε ρυθμό και παλμό. Όλοι εκείνοι έφυγαν, ξεχάστηκαν, σα να μην έζησαν ποτέ. Μα ο ποιητής έμεινε να δίνει όλη τη δύναμη του στίχου του στην εργατική τάξη που επιτίθεται…
Ναι, ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης δεν ήταν μόνο, όπως έγραψε ο Τάκης Αδάμος, “γενάρχης της πρωτοπόρας σοσιαλιστικής πεζογραφίας στη χώρα μας”. Ήταν επαναστάτης…Στα έργα του ανέδειξε τους νόμους που ρυθμίζουν τις σχέσεις των ανθρώπων, τα αίτια που προξενούν την κοινωνική ανισότητα και την αναπόφευκτη ταξική πάλη και Επανάσταση.
Κι ήρθε ξανά ο φόβος ο μεγάλος κι έπρεπε να ενισχυθεί το εκλογικό σύστημα της συνύπαρξης η Αυτής Μεγαλειότης η αντιπολίτευση τα ρεφορμιστικά τσιτάτα κι ο εκδημοκρατισμός και κηρύχθηκε λήξασα η εποχή της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Παρά τη σύγκρουσή του με την Εκκλησία, ο Λασκαράτος δεν ήταν άθεος, ήταν συντηρητικός. Πολέμαγε την αριστοκρατία αλλά ήταν απέναντι στους ριζοσπάστες και στις προοδευτικές ιδέες. Σε πολλά άρθρα του αποκαλούσε το λαό όχλο, χωρίς να αναζητάει τις αιτίες που ο φτωχός λαός έμενε βουτηγμένος στα σκοτάδια της αμάθειας και της αμορφωσιάς.
Παρά την ασθενική της κράση, η Κλάρα Τσέτκιν όχι μόνο αρκετά χρόνια, αλλά τα γέμισε με αγώνες και μάχες για τη χειραφέτηση της γυναίκας και της εργατικής τάξης, ανήκοντας στις πρωτοπόρες εκείνες μορφές του γυναικείου κινήματος που διέκριναν την αξεδιάλυτη σχέση μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης
Η μεγαλοσύνη του Σικελιανού σαν υπεύθυνου πνευματικού ηγέτη και πατριώτη, εκδηλώθηκε σ’ όλες τις διαστάσεις της στα χρόνια της χιτλεροφασιστικής κατοχής. Ζώντας ανάμεσα στο λαό, ενστερνίζεται τα λαϊκά ιδανικά, παίρνει μέρος στον αγώνα για τη λευτεριά. Οργανώνεται με τους πρώτους διανοούμενους στο ΕΑΜ.
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον ο τρόπος που προσεγγίζει τον έρωτα η μεγάλη κομμουνίστρια παιδαγωγός και συγγραφέας Έλλη Αλεξίου, στα 90 της χρόνια, και, μοιάζει, όταν μιλούσε γι’ αυτόν, να είναι νεότερη και πιο φρέσκια από πολλούς άντρες και γυναίκες που κουβαλούν στην πλάτη τους πολύ λιγότερα χρόνια από την ίδια…
