Με την καθοριστική συμβολή του, το ετερόκλητο κίνημα κατά του καθεστώτος του σάχη σύντομα υποχώρησε προς όφελος ενός μονολιθικού θεοκρατικού καθεστώτος, στοιχεία του οποίου, παρά τις αλλαγές που έχουν μεσολαβήσει, διαμορφώνουν μέχρι σήμερα σε σημαντικό βαθμό την κοινωνικοπολιτική φυσιογνωμία του Ιράν.
Τρία κόκκινα γράμματα, χιλιάδες λαϊκοί αγωνιστές κι αγωνίστριες στρατευμένοι στον αγώνα για την κοινωνική συνειδητοποίηση και απελευθέρωση του ανθρώπου από την εκμετάλλευση, την ταξική σκλαβιά. Έναν αγώνα που ο Γ. Ρίτσος, «πάντα “παρών στο κάλεσμα της εποχής”», συμμετείχε με σώμα και ψυχή και υπερασπίστηκε με τη δράση του και το έργο του.
Η μουσικότητα των στίχων του Γκιγιέν, που πηγάζει από τις παραδόσεις της Καραϊβικής και προεκτείνει τους ρυθμούς της, χαρακτηριστικό σημείο αναφοράς (γνώριμο στους φίλους της Κατιούσα) από την πρώτη του κιόλας συλλογή, δεν θα μπορούσε να μην επηρεάσει και το σκληρό, επιβλητικό μουσικό τοπίο της Λατινικής Αμερικής, αλλά και της Ισπανίας.
Ένα όμορφο γκράφιτι «ντύνει» εδώ και λίγες ώρες έναν τοίχο στον Αη Στράτη, το νησί που αποτέλεσε για δεκαετίες μαρτυρικό τόπο εξορίας χιλιάδων εξόριστων κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών.
Ο Λαπαθιώτης ήταν ένας από τους ποιητές της γενιάς του, ο οποίος είχε νιώσει βαθιά μέσα του πως μόνο μέσα σε μια κομμουνιστική κοινωνία η παρακμή δεν έχει θέση και πως μόνο σε μια τέτοια κοινωνία ο άνθρωπος ολοκληρώνεται ως άτομο. Η σχέση του με το εργατικό – λαϊκό κίνημα και το Κομμουνιστικό Κόμμα ήταν ειλικρινής και γνήσια.
Και στο αλέγρο σάλπισμα των νέων πατρίδων νιώθω να ’ρχεται καταπάνω μου ο αχός από του Μαρξ και του Ένγκελς το τραγούδι· το παίζει ο Λένιν και το λένε οι λαοί.
Κάποια μέρα κατάφερα να διαβάσω τον Σοφοκλή στο πρωτότυπο, και η πρωτόγονη καθαρότητα της ελληνικής γλώσσας μού προκάλεσε ανοσία στις κακές μεταφράσεις και τις πολιτισμικές απώλειες μέσω των λέξεων. Όταν ο Οιδίπους Τύραννος μου αποκάλυψε ότι η ζωή είναι άνεμος και σκιά, πλησίασα λίγο ακόμη στο δρόμο της αληθινής ποίησης [..]
Θεμελίωσε ουσιαστικά τη δημοτική γλώσσα ως εκφραστικό όργανο της νεοελληνικής λογοτεχνίας και συνέθεσε μια σειρά σπουδαίων ποιημάτων, ο ιδεαλισμός των ποιημάτων του βρίσκεται σε αντίστιξη προς τα προσωπικά του πάθη και τις
Ήταν νύχτα 26 προς 27 του Μάρτη 1964, όταν βρέθηκε νεκρός στο κατάστρωμα του επιβατηγού «Κολοκοτρώνης», ο Φώτης Αγγουλές. Ο προλετάριος ποιητής ταξίδευε απ’ τη Χίο στον Πειραιά όταν ξεψύχησε, έχοντας στις τσέπες του μόλις είκοσι δραχμές και στην καρδιά του τον πόνο, τις αγωνίες και την ελπίδα για καλύτερες μέρες όλων των καταπιεσμένων κι αδικημένων της γης.
Στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Χαϊδαρίου πραγματοποιήθηκε το αφιέρωμα στον μεγάλο αγωνιστή και ποιητή Κώστα Βάρναλη, μια εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.
