“Αυτό που ζούμε γύρω μας είναι η πρώτη νίκη
κι ας το ακούσουνε αυτό του κεφαλαίου οι λύκοι.

Γιατί εδώ σμιλεύουμε με ευλάβεια μεγάλη
αυτά που θα ‘ρθουν κάποτε σε κοινωνία άλλη…”

“Η ελευθερία, η μόνη ελεύθερη γυναίκα,
μας ψάχνει αγέννητους στο σκοτάδι
και γεννημένους στα αίματα,
μας θέλει με σημαίες και ταμπούρλα στην ανηφόρα της ζωής…”

Ο Καμίλο πήρε μέρος σ’ εκατό μάχες, ήταν ο έμπιστος του Φιντέλ στις δύσκολες στιγμές του πολέμου, ο όλο αυταπάρνηση αγωνιστής, ο άνθρωπος που τη θυσία την έκανε όργανο για ατσάλωμα του χαρακτήρα του και σφυρηλάτηση του χαρακτήρα του στρατεύματος. (Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, Ο Ανταρτοπόλεμος)

Ο Νεκράσοφ όχι μόνο συμπονούσε το λαό αλλά ταύτισε τον εαυτό του με την αγροτιά της Ρωσίας και αγωνίστηκε γι’ αυτή.

Μπορεί ένα βιβλίο
να κρύβει μέσα του τον κόσμο,
μπορεί να είναι και το ίδιο ο κόσμος.

Συγγενείς, φίλοι, άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών, σύντροφοι βρέθηκαν σήμερα στο Νεκροταφείο Καισαριανής για να αποχαιρετήσουν με σεβασμό και αγάπη τον ποιητή, τον συγγραφέα, τον ζωγράφο, τον διανοούμενο Γιώργο Κακουλίδη

“ποτέ δεν θα ‘χω άλλα φεγγάρια πλάι μου
ποτέ δεν θα φέγγουν οι νύχτες περισσότερο
ποτέ κανένας δεν θα με νιώσει”

Έξω ακούγεται μια μπόρα λυσσασμένη
Στα δάση πέφτουνε καμένα τα πουλιά

Ο Γιώργος Κακουλίδης ασκούσε σκληρή κριτική στους εχθρούς του ανθρώπου, της ανθρωπότητας, στους εχθρούς του δίκιου του εργάτη, στους δολοφόνους των ψυχών, στους συμβιβασμένους συνοδοιπόρους του κάθε εφιάλτη. Ταυτίστηκε με την αγωνία του λαού, τους αγώνες της εργατικής τάξης, τον προλεταριακό διεθνισμό, την προοπτική για την επαναστατική ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

“Καλότυχοι είστε σεις, που ξενυχτάτε
με την αξέγνιαστή σας πάντα νιότη
και για τρελά ταξίδια ξεκινάτε
με την αρματωσιά του Δον Κιχώτη…”