“Το πάθος τους το έκαμαν σημαία, να βάλουν στο ζυγό τους ηττημένους, να ζήσουνε εις βάρος τους λαθραία, στους μαύρους τους καιρούς, τους κολασμένους…”
“Δε χρειάζεται πολύ για να γεμίσει τρέλα ο νους, ο κόσμος φθείρεται, τελειώνει, στον ίδιο δρόμο που μισήσαμε, στο ίδιο λιμάνι που αγαπήσαμε το λυπημένο καράβι της παντοτινής αναχώρησης…”
Θάνατος Γράφουνε οι αναμάρτητοι Στα σκοτεινά παντζούρια
“Όχι Βλαδίμηρε! Έπρεπε να μείνεις στη ζωή ως τα βαθειά σου γεράματα. Ίσως κάτι να έσωζες απ’ το κακό σαράκι που τρύπωσε στο κορμί της Επανάστασης…”
Στα χειρόγραφα του εμβληματικού πια κομμουνιστή από τις φυλακές της Κέρκυρας, που διέσωσε ο Δρομάζος, συμπεριλαμβάνονταν δύο κομμένα φύλλα βιβλίου με το κείμενο ενός ποιήματος «που ξεχωριστά αγαπούσε – και ένιωθε – ο Ν.Μ.», όπως σημειώνεται στην έκδοση «Κείμενα από την απομόνωση» με την εργασία του Ν. Μπελογιάννη, που κυκλοφόρησε τις αρχές της δεκαετίας του 1980
“Οι μισοί σημαδεμένοι απ’ τ’ αγκάθι της μετανάστευσης, πρόσφυγες και άστεγοι, και κείνοι οι δραπέτες απ’ τις εξορίες, πιο λίγοι από τις φυλακές της ασωτίας…”
“Ν’ ανέβω τα Όρη τα Λευκά από ψηλά να σ’ αγναντεύω πόλη μου. Του γιασεμιού η μυρωδιά των ερώτων οι χαρές κι οι καημοί καθώς του βιολιού και της λύρας το άκουσμα, ως εδώ πάνω…”
1999, Γιουγκοσλαβία – 2001, Αφγανιστάν – 2003, Ιράκ – 2011, Λιβύη – 2013, Συρία – 2022, Ουκρανία…
Η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS και οι εκδόσεις Κίχλη, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης 2022, διοργανώνουν αφιέρωμα στον Τίτο Πατρίκιο και την «Αντιπολεμική Ποίηση».
“Τι όμορφα που καθόμαστε τώρα και συζητάμε. Κι όμως, αύριο μπορεί να μας δώσουν ένα όπλο και να πρέπει να το στρέψουμε ο ένας ενάντια στον άλλον”…
