Για να τιμωρηθούνε οι αστοί, θ’ ανάψουμε παγκόσμια φωτιά…
Πιστέψτε η νίκη είναι δική μας, η νέα ακτή δεν είν’ μακριά, τα κύματα όλα μ’ άσπρα νύχια, τη χρυσή σκάβουν αμμουδιά.
από τη χώρα αυτή της φαντασίας / έφυγε ο Γκεβάρα ένα πρωί και / γύρισε τ’ άλλο πρωί και πάντα / θα γυρνάει σ’ αυτή τη χώρα ακόμα κι αν / είναι για / να μας κοιτάξει λίγο μια στιγμούλα και / ποιος αλήθεια να το αντέξει; / ποιος θα μπορεί το βλέμμα του ν’ αντέξει;
Στις 7 του Οκτώβρη 1849 έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 40 χρόνων ο μεγάλος Αμερικανός λογοτέχνης Έντγκαρ Άλαν Πόε, ιδρυτής της αστυνομικής λογοτεχνίας. Είχε γεννηθεί στις 19 του Γενάρη 1809.
Κρίμα κύριε Μίκαελ μαρξιστή των γαλλικών πανεπιστημίων στα εξώφυλλα των βιβλίων σας υπάρχουν ακόμα τα πρόσωπα του Γκεβάρα και του Mαρξ
“Τιμή σ’ εκείνους που άσβεστη κρατούνε την ελπίδα Σ’ εκείνους που ορθώνονται μπροστά στην απειλή και την οργή…”
Σαν σήμερα, στις 5 του Σεπτέμβρη 1944, η δεκαεφτάχρονη ΕΠΟΝίτισσα Ηρώ Κωνσταντοπούλου πέφτει νεκρή από τις σφαίρες των Γερμανών καταχτητών, λίγο πριν προλάβει ν’ αναπνεύσει τον αέρα της λευτεριάς.
Σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη μέρα (3 του Σεπτέμβρη 2016) που έφυγε από κοντά μας ο Θάνος Ανεστόπουλος, στιχουργός, συνθέτης και ερμηνευτής, μέλος του ροκ συγκροτήματος «Διάφανα Κρίνα».
Δολοφονήθηκε από τους φασίστες στις 30 του Αυγούστου 1974 στη Λευκωσία. Ήταν ένας «επικίνδυνος ποιητής» για όλους τους φορείς της αδικίας που έπρεπε, όπως έλεγαν προφητικά οι στίχοι του, «να πυροβοληθεί χωρίς προειδοποίηση».
Χειρότεροι από τα αφεντικά, μονάχα οι σκλάβοι που σαν σκλάβοι σκέφτονται, που σκλάβοι αισθάνονται και σκλάβοι θέλουνε να είναι!
Πόσα δεν έγραψαν με φαρμακερό μελάνι, πόσα δεν αλύχτησαν γι’ αυτόν οι εχτροί του, κι όταν ακόμα ζούσε κι ύστερα απ’ το θάνατο του. Συγκεντρώνουν απάνω του τα πυρά, γιατί ξέρουν πως αυτός αντιπροσώπευε την επανάσταση καλύτερα από κάθε άλλον, σαν αρχηγός του λαϊκού στρατού μας στα βουνά.
