Ένα ποίημα για την ασύλληπτη τραγωδία της Ραφήνας

Από αναγνώστη της Κατιούσα (τα στοιχεία του στη διάθεση του περιοδικού) λάβαμε το ποίημα και τα συνοδευτικά που ακολουθούν:

«Εργάζομαι και ζω τους τελευταίους μήνες στο εξωτερικό και σήμερα όλη μέρα παρακολουθώ τα τραγικά γεγονότα της Ραφήνας, όντας ιδιαίτερα συγκλονισμένος από το περιστατικό των 25 ανθρώπων που βρήκαν απανθρακωμένους και αγκαλιασμένους. Είμαι τακτικός αναγνώστης του ηλεκτρονικού περιοδικού σας και σας στέλνω αυτό το email γιατί μέσα στην οδύνη μου έγραψα – εν ώρα εργασίας – ένα ποίημα το οποίο και παραθέτω στη συνέχεια. Θα με χαροποιούσε ιδιαίτερα εάν το δημοσιεύατε στο περιοδικό σας(…) Συνεχίστε την καλή δουλειά στη διαφώτιση του λαού. Με φιλικούς χαιρετισμούς(…)

Κουβάρι

Ένα μάτι κολλημένο
σ’ ένα μάγουλο
ένα στήθος σπαραγμένο
από ένα κεφάλι
πόδια μπλεγμένα
χέρια κρατημένα
στόματα που πάσχισαν
για την τελευταία ανάσα
πριν πουν
το στερνό “σ’ αγαπώ”
τη στερνή συγγνώμη
ζωές ακριβές
που έφυγαν τόσο φτηνά

Και μια ανηλεής φωτιά
τόσο μικρή μπρος 
στα μεγάλα ερωτήματα 
στα φαρισαϊκά διαγγέλματα

Κάποιων τα χέρια θησαυρίζουν
κι οι χούφτες μας γεμίζουν στάχτη
τα βλέμματα καπνό
τα σπίτια φέρετρα 
κι οι ρεματιές νεκρά αγρίμια

Βαρύς θα είναι φέτος ο χειμώνας
καθώς θα βρει το αίμα παγωμένο απ’ τον Ιούλη

“Βολιώτης”