Η ”Διακήρυξη της Καθαυτής Λέξης” κυκλοφόρησε σε φυλλάδιο το καλοκαίρι του 1913. Οδήγησε στη δημιουργία της θεωρίας της υπέρλογης γλώσσας που αποτυπώθηκε και σε μεταγενέστερα βιβλία του Κρουτσιόνιχ
“Περιμένεις απ’ τους σκυφτούς που πίσω απ’ τη σκιά τους είναι και δεν μιλάνε, ούτε ακούνε και τα μάρμαρα σου κρύβουν μακριά απ’ το φως…”
“…σε βρήκα με δυο πουλιά απάνω στα μαλλιά να κλαίνε, με τις ροδιές τριγύρω και με χειροπέδες να περνάς την πύλη της φάμπρικας…”
Κριτική παρουσίαση του ποιητικού έργου του Νίκου Παπάνα “Σε ανακηρύσσω νικήτρια” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός
“Στο μεταξύ η Ελλάδα ταξιδεύει ολοένα ταξιδεύει κι αν “ορώμεν ανθούν πέλαγος Αιγαίον νεκροίς” είναι εκείνοι που θέλησαν να πιάσουν το μεγάλο καράβι με το κολύμπι εκείνοι που βαρέθηκαν να περιμένουν τα καράβια που δεν μπορούν να κινήσουν…”
“Πάνω στις ράγες της ανθρώπινης ιστορίας, συγκρούονται και πάλι δύο κόσμοι. Και τα παιδιά μας, θύματα αρχαίας τραγωδίας, την τελευταία λέξη τους δεν είπανε ακόμη…”
Ο Βασίλης Κυριάκου υποστηρίζει το ποιητικό του επιχείρημα, καθώς αναπτύσσει τη σχέση ομιλητή – αναγνώστη στη βάση μιας πρόθεσης να επικοινωνήσει αυτή τη θέση. Θέλει τον αναγνώστη να βρίσκεται εκεί, δίπλα του, μαζί του και όταν/αν βρεθεί απέναντι, τότε με αναλογισμό, με προβληματισμό.
Σε ηλικία 99 ετών έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος λογοτέχνης Αλέξης Πάρνης (Σωτήρης Λεωνιδάκης). Αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, μαχητής του ΔΣΕ, ποιητής, δραματουργός, πεζογράφος, μεταφραστής, υπήρξε ένας πολυγραφότατος δημιουργός, αλλά σχεδόν άγνωστος στη σημερινή νέα γενιά.
“Ξεχείλισαν οι περιπέτειες οι ιδιωτικές Το άψογο πρόσωπο της Ιστορίας θολώνει Αρχίζει μια καινούρια μέρα που κανείς δεν τη βλέπει Και δεν την υποψιάζεται ακόμα…”
“Έκανες περιοδείες κι έβγαζες λόγους στα γύρω χωριά Και σ’ αγκάλιαζαν με θέρμη άνδρες, γυναίκες και παιδιά Κι οι τσιφλικάδες οργίζονταν και φρούμαζαν σαν ταύροι Κι έχυναν πύο απ’ την ψυχή τους την άραχλη και μαύρη…”
