Άκου μικρέ

Άκου μικρέ. Αυτό είναι το Heavy Metal.
Θα προσπαθήσεις να πείσεις τους δικούς σου ότι δεν σφάζεις κατσίκες στον ελεύθερο σου χρόνο. Παραείναι δύσκολο να καταλάβουν τι ακούς σε αυτόν τον θόρυβο. Χουντοκαθηγητάδες θα σου εξηγούν με τις ώρες ότι το Metal είναι του Σατανά. Θα δεις και ένα video που θα εξομοιώνει τον Καρβέλα με τον Ozzy.

Άκου μικρέ. Αυτό είναι το Heavy Metal.

Ξέρεις, κάπου στο καλοκαίρι του 1999 θα ακούσεις για πρώτη φορά Offspring. Είναι γρήγορο και επιθετικό, αλλά και λίγο φλώρικο. Σου αρέσει αλλά δεν πετάς και τη σκούφια σου. Θα φτάσει στα χέρια σου όμως μια κασέτα από την ξαδέρφη – παιδική σου φίλη. Tribute to Iron Maiden.

Οι πρώτες νότες από το “Children of the Damned” και η ερμηνεία από τον Sebastian Bach θα σου ανατινάξουν το μυαλό! Αυτό που θα αρχίσει εκείνο το βράδυ δεν θα έχει τελειωμό! Μαθαίνεις ότι οι προπάτορες του metal είναι οι Black Sabbath. Δεν ακούγονται σόι… Μέχρι το War Pigs… Εκεί θα ακούσεις πρώτη φορά πως ακούγεται ένα μπάσο.

Αλλά η μεγάλη σου αγάπη θα είναι οι Iron Maiden. Θα πετύχεις τη χρυσή επιστροφή του Dickinson, θα σου φέρουν στη γιορτή σου το “φρέσκο” Brave New World. Το όχημα της τρελής κούρσας θα είναι ένα κασετόφωνο από το παζάρι Μοσχοχωρίου, στο οποίο θα συνδέσεις ηχεία υπολογιστή για να μην ακούγεται σαν πλυντήριο πιάτων.

Στο “Accident Of Birth” θα τα χάσεις. Θα μπει στο κασετόφωνο το Πάσχα και θα βγει το Δεκαπενταύγουστο. Στην πορεία ο ξάδερφος σου θα φέρει το “Alive in Athens” των Iced Earth και το “Revolution Dna” των Septic Flesh.

Αρχίζεις να ανακαλύπτεις ότι φίλοι σου στη γειτονιά αλλά και αρκετοί συμμαθητές έχουν κολλήσει το μικρόβιο. Σου δίνουν νέα μουσική, πιο σκληρή και πιο βλάσφημη. Rotting Christ, King Diamond, Slipknot, Sepultura, In Flames, Megadeth αλλά και πιο “έντεχνη”: Dream Theater, Queensryche.

Θα προσπαθήσεις να μαζέψεις το σαγόνι σου από το πάτωμα όταν ακούσεις για πρώτη φορά Immortal και Slayer.

Θα είσαι εκεί στα live των φίλων σου όπου θα κοπανιέσαι και στα πιο δυσνόητα μουσικά τους μονοπάτια, έτσι για συμπαράσταση. Θα γεμίσεις το βρακί σου στο πρώτο live που θα ανέβεις στη σκηνή για να δοκιμάσεις αν σε κρατάει. Δεν σε κρατάει.

Το 2004 θα δεις live στην πόλη σου τους Rotting Christ. Θα αργήσεις να συνέλθεις.

Θα προσπαθήσεις να πείσεις τους δικούς σου ότι δεν σφάζεις κατσίκες στον ελεύθερο σου χρόνο. Παραείναι δύσκολο να καταλάβουν τι ακούς σε αυτόν τον θόρυβο. Έλα παραδέξου το. Πολλά εξώφυλλα cd σε τρόμαξαν και σένα όταν τα πρωτοείδες.

Θα μεθύσεις πρώτη φορά ακούγοντας Led Zeppelin. Στην πορεία θα το κάνεις σύστημα.

Στο σχολείο και έξω θα βρίσκεις τους φίλους σου που θα σας δείχνουν για σατανιστές. Χουντοκαθηγητάδες θα σου εξηγούν με τις ώρες ότι το Metal είναι του Σατανά. Θα δεις και ένα video που θα εξομοιώνει τον Καρβέλα με τον Ozzy. Μην κάνεις κοπάνα. Στις εκδρομές θα το κόβετε δασάκι με μπύρες και cdιερα. Και θα είναι τέλεια.

Το 2005 θα έρθουν οι Iron Maiden ξανά Ελλάδα. Το εισιτήριο θα στο αγοράσει μία φίλη σου που μένει Αθήνα και θα στο ταχυδρομήσει. Μην ξεχάσεις να την παντρευτείς. Θα πας με όλες τις αντιρρήσεις των γονιών σου και θα είναι η καλύτερη στιγμή της ζωής σου. Όταν τελειώσει δεν θα ξέρεις τι σου ήρθε.

Θα πας φοιτητής και θα κάνεις νέες παρέες. Το μεταλλάδικο της πόλης είναι το νέο σου σπίτι. Με τους εφηβικούς σου φίλους θα χαθείς αλλά θα τους βρίσκεις κάθε μέρα στη δισκοθήκη σου.

Κατά διαστήματα θα παρεκκλίνεις. Θα νομίζεις ότι βαρέθηκες. Ότι πλέον μπορείς να ακούσεις και άλλες μουσικές. Θα πειραματίζεσαι. Και εκεί που το παιχνίδι θα έχει χαθεί θα ακούς κατά λάθος κάτι από Maiden. Και πίσω πάλι.

Το 2007 θα ξεκινήσεις να πας να δεις Sabbath με Dio αλλά θα πεθάνει η γιαγιά σου και δεν θα τους δεις ποτέ. Το μεθύσι του pregame match θα το κάνεις. Θα πας “κρυφά” Αθήνα να δεις ξανά τους Maiden και θα χάσεις το πορτοφόλι σου. Θα στο στείλουν στο πατρικό. Καλά ξεμπερδέματα.

Το 2012 θα έρθουν οι Devil’s Blood Αθήνα αλλά έχεις λεφτά μόνο για να δεις την ΑΕΚ. Να πας ηλίθιε. Να πας…

Μέχρι την Αργεντινή θα φτάσεις για την αγαπημένη σου μουσική. Ναι ρε, στο λέω εγώ.

Μην δίνεις σημασία σε κοπέλες που θέλουν να σε αλλάξουν. Όταν αυτές θα φύγουν, να θυμάσαι ότι μένουν πάντα οι Anathema.

Το Heavy Metal δεν θα είναι απλά ο τρόπος ζωής. Θα είναι το πάθος σου. Cd, μπλουζάκια, συναυλίες, metal party με 5 άτομα στο χωριό που μένεις. Θα είναι πάντα σαν πρώτη φορά. Τίποτα δεν θα παλιώνει. Η εφηβεία σου παρατείνεται ακόμα και αν αυχενικά και οσφυαλγίες δεν σου επιτρέπουν 3ωρα headbanging.

Μην ξεχνάς.

Οι ήρωες σου είναι άνθρωποι. Και πεθαίνουν.

Το Δεκέμβρη του 2017 θα σε βρει η γυναίκα σου να κλαις πάνω από τον υπολογιστή. Δεν ξέρει ποιος είναι ο Warrel Dane και δεν θα σε καταλάβει.

Στην πορεία αρκετοί από τους ήρωες σου θα φύγουν.

Ο Lemmy θα σβήσει από καρκίνο

Ο Selim Lemouchi θα κάνει τους 3 δίσκους που τον προόριζε ο Σατανάς και θα αυτοκτονήσει

Ο Jon Nödtveidt θα κάνει πράξη τους στίχους του Maha Kali.

O Jeff Haneman και ο Paul Grey θα φύγουν ξαφνικά.

Ο Dio θα σαλπάρει για αλλού.

Αν ξέχασα κάποιον να με συγχωρέσει.

Ποτέ μην κάνεις πίσω. Στο κάτω κάτω μια φορά ζούμε.

Ε, και πού είσαι.

Non Serviam

Ταξικό Απόβλητο

Δείτε εδώ όλα τα μέρη του αφιερώματος 50 χρόνια Μέταλ

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: