Γιώργος Ηρακλέους, “Ζωγραφιές από τον Λόρκα”

“Απόψε, Φεντερίκο, σαν μελαμψός νοτιάς
φτάνει πάνω στη σάρκα μου η ζεστή ανάσα σου…”

Γιώργος Ηρακλέους, "Ζωγραφιές από τον Λόρκα"

«Οι αγαπημένοι μου ξένοι ποιητές είναι ο Λόρκα και ο Χικμέτ γιατί είναι πολιτικοί και λυρικοί με ένα βαθύ, αυθεντικό συναίσθημα, που εκφράζει τον ψυχισμό των λαών τους και έχουν το χάρισμα να συνδέουν μοναδικά τη φύση με τον άνθρωπο και τη ζωή. Το ποίημά μου είναι μια σειρά ζωγραφιές από πρόσωπα της λορκικής ποίησης και εικόνες από τη ζωή του».  Γ.Η.

Ζωγραφιές από τον Λόρκα

Απόψε, Φεντερίκο, σαν μελαμψός νοτιάς
φτάνει πάνω στη σάρκα μου η ζεστή ανάσα σου,
αστραφτερές ματιές του αόρατου
λούζουν το άταφο κορμί σου
με μυρωμένα άνθη από πορτοκαλιές.
Το σώμα σου δε βρέθηκε ποτέ,
φασίστες σε εκτελέσανε
στις όχθες του Βυθνάρ
και σε εξαφάνισαν γιατί σε τρέμανε
ακόμα και νεκρό!
Μα όταν βγαίνει το φεγγάρι στη Γρανάδα,
με τα εκατό του πρόσωπα δείχνει,
την όμορφη Μαριάννα να πεθαίνει στην κρεμάλα,
γιατί δεν πρόδωσε.
Φωτίζει με ασήμι τον Αντονίτο
που στραγγάλισαν του Φράνκο οι δολοφόνοι
στο μικρό κελί του στη Σεβίλια,
τον Ιγνάθιο Μεχίας ζωγραφίζει η πανσέληνος
να σπαρταράει στην αρένα
και τότε ο αγέρας γεμίζει από τον άγριο θρήνο
των αγαπημένων σου τσιγγάνων
τα λιοστάσια και τους δρόμους!
Βαθύχρωμα ρόδα σου πλέκουνε στεφάνι
και χίλια ντέφια από κρύσταλλο
πληγώνουν την αυγή και με τον ήχο τους
χορεύει η Κάρμεν με την κίτρινη οχιά στο κεφάλι!
Σχήματα φιδιών πάνω στον κορμό του δέντρου
που κάτω από τις φυλλωσιές του
είδες για στερνή φορά το φως,
η νύχτα και η μέρα δε θέλουνε να ’ρθούνε πια!
Μυρίζουνε από το αίμα σου
η νάρδη στην ακροποταμιά,
δέντρα πέφτουνε από τον ουρανό
σα να’ ναι αστέρια.
Μια μουσική βγαίνει απ’ την ψυχή των πουλιών
και από τα μάτια του θεού
τυλίγοντας τους στίχους σου
και τη σκιά σου κάθε ηλιοβασίλεμα…

Γιώργος Ηρακλέους

Φλεβάρης 2021
(Από τη συλλογή “Πρόσωπα και προσωπεία”)

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: