Μπάμπης Ζαφειράτος: Μαύρο Χορτάρι (Chernobyl)

Πουλώντας ρόπαλα παλούκια και σφεντόνες…

Μαύρο Χορτάρι (Chernobyl)

Μπάμπης Ζαφειράτος

 

Έβαλε ιδρώτα και δουλειά προσωπική
­Κάποια φορά πριν από κάμποσους αιώνες
Έστησε μια βιοτεχνία τοπική
Πούλαγε ρόπαλα παλούκια και σφεντόνες

Τράβηξε ζόρια όμως δόξα σοι ο θεός
Στρώνει το πράμα κι αρχινάνε οι κονόμες
Μεγάλα ανοίγματα ταμπέλα: & ΥΙΟΣ
Με διπλοβάρδιες όλες κάλυψε τις νόρμες

Σιγά σιγά ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ – ΕΞΑΓΩΓΕΣ
Να σου τον φίρμα και βαρβάτη κομπανία
Πάντα με άρτιες τεχνικά εφαρμογές
Το μικρομάγαζο βαριά βιομηχανία

Η εξέλιξή του διαρκώς ανοδική
(Είναι οι πατέντες μα μετράει και η πείρα)
Κολοσσιαία είναι πια πολυεθνική
Έχει για έμβλημα έναν μαύρο αντιδραστήρα

Μα μιαν αυγή δεν το περίμενε κανείς
Με ένα κραχ σκάει γιγάντιο μανιτάρι
Βαθιά ερημιά σε λίγο πέφτει επί σκηνής
Πνοή καμιά μονάχα μαύρο το χορτάρι

…………………………………………………………..

Τα χρόνια έρημα συντρίμμια και γυαλιά
Περνάνε πάλι κάτι αμέτρητοι αιώνες
Κι αυτός γυμνός σε μια πρωτόγονη σπηλιά
Να φτειάχνει ρόπαλα παλούκια και σφεντόνες…

 

________________

Σημείωση:

Οι στίχοι γράφτηκαν στο Πήλιο, στις 28/4/1986, δυο μέρες μετά το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ (Chernobyl), που στα Ρωσικά σημαίνει μαύρο χορτάρι.

Πρώτη δημοσίευση: Μποτίλια Στον Άνεμο, 27/4/2008 και αργότερα (2016) με 22 φωτογραφίες και με αναφορά στη μεγάλη συνεισφορά της Κούβας για τα παιδιά θύματα της φοβερότερης, μετά τη Χιροσίμα, πυρηνικής καταστροφής. Εδώ με μικρές διορθώσεις και με τα στοιχεία που ακολουθούν.

*

Το Τσερνόμπιλ (26 Απρ. 1986) και η Φουκουσίμα (11 Μαρ. 2011) είναι δύο από τα έξι μεγαλύτερα πυρηνικά δυστυχήματα. Σύμφωνα με τη Διεθνή Κλίμακα Πυρηνικών Γεγονότων (INES, 1 – 7) κατατάσσονται στο επίπεδο 7.

Τα άλλα τέσσερα:

Κιστίμ, Ρωσία, 29 Σεπ. 1957 (επιπέδου 6).
Ουϊντσκέιλ, Μεγάλη Βρετανία, 10 Οκτ. 1957 (επιπέδου 5).
Θρη Μάιλ Άιλαντ, ΗΠΑ, 28 Μαρ. 1979 (επιπέδου 5).
Τοκαϊμούρα, Ιαπωνία, 30 Σεπ. 1999 (επιπέδου 4).

Πηγές με λεπτομερή καταγραφή: ΕΜΠ και egeorgoudis.gr

*

Φωτό: Η γειτονική του Τσερνόμπιλ πόλη, Πρίπιατ (Pripyat, σύνορα Ουκρανίας – Λευκορωσίας), λίγο μετά την καταστροφή, από τον περιβαλλοντολόγο, ακτιβιστή, σκηνοθέτη, δημοσιογράφο και φωτογράφο Υann Αrthus Bertrand (13 Μαρ. 1946). Η πόλη ιδρύθηκε τον Φλεβάρη του 1970, μετά το δυστύχημα κρίθηκε ακατάλληλη για κατοίκηση και έκτοτε παραμένει μια πόλη φάντασμα.

[Πηγή φωτό: therealweeklyshow.wordpress.com]

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: