“Θέλουμε ποσοστά απ’ το γάλα μας, φώναζαν τα πρόβατα. Θα είμαι πιο γενναιόδωρος μαζί σας, είπε ο τσέλιγκας…”
Ο Αναστάσιο Ακίνο ήτανε ο Σπάρτακος του Ελ Σαλβαδόρ / o Μαρουλάντα και ο Γιον Σόσα και ο Πατρίς Λουμούμπα / του 19ου αιώνα στο Ελ Σαλβαδόρ
“Άγνωστοι άνδρες με αδράχνουν παραμάσχαλα, και μ’ οδηγούν στο πλυσταριό τής ταράτσας. Με δένουν πισθάγκωνα, σφιχτά, με τριχιά…”
Δυο ποιήματα του Γιώργου Δ. Μπίμη
“…έξω έβρεχε και το βλέμμα του πήρε το χρώμα της βροχής… Ο καθρέφτης τώρα έδειχνε δυο νέες πολιτείες…”
“Είναι λίγο αστείο, αλλά φυσικά είναι κατανοητό να αναφέρεται η ανάρτηση στο Βραβείο “Λένιν” που του απένειμε η ΕΣΣΔ και να αποσιωπάται ότι ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας”
κάθε ποίηση είναι εχθρική στον καπιταλισμό / μπορεί να γίνει στεγνή και σκληρή όχι / επειδή είναι φτωχή αλλά / για να μη συνεισφέρει στον κρατικό πλούτο
Σαν σήμερα Πρώτη του Μάη του 1909 γεννήθηκε ο μεγάλος μας ποιητής Γιάννης Ρίτσος. Μέρα της παγκόσμιας εργατιάς και σύμβολο των αγώνων και των θυσιών των ταπεινών και καταφρονεμένων, των προλεταρίων όλης της Γης.
“…«Ο Γκαίμπελς ζει», μόνο προφταίνω να κραυγάσω, μεταμφιέζεται σε «in» διαφημιστή. Είν’ υπουργός, πλανητάρχης κι αρχιεπίσκοπος, φοράει τη μάσκα ενός μαϊμού αγωνιστή…”
«Κάθε σμπαριά και είκοσι. Διακόσιοι όλοι μαζί. Και του Σκοπευτηριού η γης ρουφούσε άλικο αίμα, που τα φασιστοτέρατα οι Γερμανοί ναζί ξέσκιζαν σάρκες και καρδιές. Όχι όμως και το πνεύμα…»
