Τον Οκτώβρη του 1956, ύστερα από οκτώμισι χρόνια παραμονής του Γιώργου Φαρσακίδη σε στρατόπεδα εξορίας, θα του χορηγηθεί «τρίμηνη άδεια» με προορισμό τη Θεσσαλονίκη. Στη Λήμνο ο Γ. Φαρσακίδης με το φίλο του Μήτσο Τσάρα, θα αλλάξουνε πλοίο και θα κατέβουνε στην Αθήνα.
Ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος έγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον και κατατοπιστικό άρθρο για την επίδραση της Οxτωβριανής Επανάστασης στη διαμόρφωση του σοβιετικού μυθιστορήματος, με αφορμή τα 50χρονα της επανάστασης.
“Όταν είχα ολοκληρώσει τα κείμενα, είπα να κάνω χρήση της πάντα τόσο φιλικής διάθεσης του Γιάννη Ρίτσου – μ’ όλη τη βιαστική δουλειά, που όπως πληροφορήθηκα, είχε εκείνες τις μέρες. Να μοιραστώ μαζί του την αγωνία που μ’ έτρωγε και τους ενδοιασμούς για το… τόλμημα…”
“Ο Φιλύρας είναι ο πιο πηγαίος απ’ όλους, παλιούς και νεότερους, λυρικός ποιητής της γενιάς του. Φυσικό στοιχείο, αυθόρμητος, ασύνδετος, υπέρλογος, έξαλλος”
Τα οράματα δεν σβήνουν με το θάνατο. Τα παίρνουν οι αγέρες και τα φυτεύουν σ’ άλλους. Γι’ αυτό, πεθαίνοντας χαμογελάς. Γιατί πάλεψες για την πατρίδα σου. Γιατί στάθηκες ντρέτος, κάνοντας πάντοτε το καλό.
Σαν σήμερα, στις 5 του Σεπτέμβρη 1944, η δεκαεφτάχρονη ΕΠΟΝίτισσα Ηρώ Κωνσταντοπούλου πέφτει νεκρή από τις σφαίρες των Γερμανών καταχτητών, λίγο πριν προλάβει ν’ αναπνεύσει τον αέρα της λευτεριάς.
«-Και ποιος είναι αυτός ο Λένις, πώς τον είπες…Πού γίνονται αυτά;» «- Μα στη Ρωσία, δεν τ’ άκουσες;» «- Πού να τ’ ακούσω; Πρώτη φορά ακούγω για μέρος που δεν έχει πια πλούσιους και φτωχούς. Ώστε γίνεται αυτό;»
Στις 5 του Σεπτέμβρη 1943, άρχισε να λειτουργεί το κολαστήρι στρατόπεδο του Χαϊδαρίου.
Σε μια γη σαν την Λατινική Αμερική, που η ασθένεια της ανικανότητας είναι χρόνια και που στο όνομα του ρεαλισμού κηρύσσουν την παραίτηση και μας καλούν να περιμένουμε και να περιμένουμε, ελπίζοντας να κουραστούμε από την αναμονή, ο Τσε είναι ο ανυπόμονος, ο άνθρωπος της ελπίδας.
Σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη μέρα (3 του Σεπτέμβρη 2016) που έφυγε από κοντά μας ο Θάνος Ανεστόπουλος, στιχουργός, συνθέτης και ερμηνευτής, μέλος του ροκ συγκροτήματος «Διάφανα Κρίνα».
