“…Τι θ’ απογίνουν, αυτό είναι που τους ανησυχεί. Θα τους σκοτώσουν; θα τους κρατήσουν; Έχουν διαπράξει τόσα εγκλήματα οι περισσότεροι απ’ αυτούς, ώστε δεν έχουν ελπίδα σωτηρίας. Τα χέρια τους είναι βαμμένα μ’ αίμα, αίμα αθώων…Αυτά τα ξανθά κτήνη απολύθηκαν στις χώρες της Ευρώπης έχοντας εντολή απ’ τον αφέντη τους να μην αφήσουν τίποτε ορθό…”
“…κι είναι κοντά η μανούλα σου που δε θ’ αφήσει να ’ρθει η καταχνιά και τη γαλήνη των ματιών σου να ταράξει…”
Η Έλενα Ριζίκοβα (Ranele) μεταφράζει Ιωσήφ Μπρόντσκι
Nικήτρια του Νόμπελ 2018 η Πολωνή Όλγκα Τοκάρτσουκ, και του Νόμπελ Λογοτεχνίας 2019, ο Αυστριακός συγγραφέας Πέτερ Χάντκε που το 2007 απαγορεύτηκε έργο του στη Γαλλία επειδή παραβρέθηκε στην κηδεία του Μιλόσεβιτς στη Σερβία! Φέτος η βράβευση για το Νόμπελ Λογοτεχνίας ήταν διπλή, καθώς απονεμήθηκε και το περσινό βραβείο.
Πότε γιόμιζαν οι τοίχοι με κόκκινα γράμματα της φωτιάς και συνθήματα πούταν γεμάτα καταφρόνια για το κουβέρνο, τους προσκυνημένους και το Γ’ Ράιχ, και πότε γιόμιζαν οι δρόμοι οι δρόμοι, από μικρά χαρτάκια, που καλούσαν το λαό σε αγώνα, να σταθεί ολόρθος και να χτυπάει τους τυράγνους…
Μάθαμε να σ’ αγαπάμε απ’ του μύθου την εξέδρα της γενναίας ψυχής σου ο ήλιος του θανάτου στήνει ενέδρα.
“Τώρα δεν έχει πια ΕΣΑ, φωνές δεκανέων να σου ξηλώνουν τα όνειρα, κυρίες ταγματαρχών να σφουγγαρίζεις την κουζίνα τους…”
Ναι, καλά το καταλάβατε. Είμαι ντελιβεράς. Ντελίβερι μπόι αν το θεωρείται πιο σικ. Μεταξύ μας, όπως και να το πεις, τα ίδια σκατά είναι.
Για την εποχή εκείνη μεγάλη υπόθεση το χιλιάρικο, σχεδόν ένας μισθός…
“…Καθώς τραβάμε εμπρός, εμπρός φέρνουμε τις μεγάλες μέρες το ξεσήκωμα των γυναικών είναι ξεσήκωμα όλης της ανθρωπότητας…”
