“Μόνο η ψυχή σου κι’ οι έγνοιες της για όλους τους βασανισμένους της γης, αντέχει και δεν παγιδεύεται. Κι’ εκείνα τ’ αθόρυβα και ζεστά δάκρυα, που βρίσκουν χαραμάδες και ξεφεύγουν…”
“Ήταν ο καιρός που ταξίδευε το χελιδόνι χωρίς τ’ αρχικά μας στο ράμφος του. ……………………….. Ήταν εκείνος ο καιρός που δεν υπήρχε ένα άνθος για να γείρει το κεφάλι του στον ώμο ενός πουλιού…”
Ένα αδημοσίευτο ποίημα του Γιώργου Δ. Μπίμη
Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κίχλη η νέα συγκεντρωτική έκδοση του ποιητικού έργου του Αργύρη Χιόνη, με τίτλο “Η φωνή της σιωπής, ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1966-2010”
“Στην αντίπερα όχθη του κόσμου Δύο όντα παραλαμβάνουν τα πόδια του Μοχάμεντ Τα γδέρνουν ψάχνοντας τον κορεσμό…”
“…μα εγώ «στη νύχτα κόκκινο» ρίχνω να δεις και να ‘ρθεις λούζει το φως τη σήραγγα του Παύλου και της Μάρθης.”
“Θέλω στην ουτοπία και στο θαύμα, να πιστέψουμε! Μόνον τότε, μπορούν Όλα αλήθεια να γίνουν! Τα κορμιά να σμίξουμε, τις κραυγές μας να ενώσουμε! Η δύναμη της ψυχής, το ανέφικτο – κάνει εφικτό!…”
Είναι πολύ συνηθισμένο σε δημιουργούς και καλλιτέχνες που μιλούν για πόνο να κολλάνε την ετικέτα της μιζέριας. Ίσως γιατί ο πόνος και οι αιτίες που τον προκαλούν είναι ένα θέμα ταμπού…
Γράφει ο Νίκος Σουβατζής
“Κι έπειτα ανακαλύψαμε την στέρνα με το βρόχινο νερό και τα εκατομμύρια όνειρα των σταγόνων. Κατηγορήσαμε τον απλό άνθρωπο που τόλμησε να ονειρευτεί αμέτρητα κόκκινα όνειρα και τον εκτελέσαμε…”
«Μυστικά και μιλημένα» είναι ο τίτλος του νέου τραγουδιού του Κώστα Βλαχούτσου. Οι στίχοι υπογράφονται από τον μεγάλο μας στιχουργό – ποιητή Δημήτρη Λέντζο, ενώ την ερμηνεία έχει αναλάβει ο πρωτοεμφανιζόμενος στη δισκογραφία και πολλά υποσχόμενος Θάνος Πανουργιάς.
