“Μια σιγανή φωνή, ακούγεται από την Ανατολή, στην σκιά του θανάτου, κάτω από τις βόμβες…”
“Τους εκτελεστές τους κατάματα κοιτάζουν Μπρος στη θέα του θανάτου δε δειλιάζουν. Τα στήθη άφοβα πρόταξαν μπροστά στα πολυβόλα, Γενναίοι σαν αρχαίοι θεοί ως τη στερνή τους ώρα…”
“…για αυτούς δεν έχει καμία αξία, η ανθρώπινη ζωή, αυτός δεν είναι ακόμα ένας πόλεμος, είναι ξεκάθαρα μια σφαγή.”
“…κι η σκέψη μας ένα εκατομμύριο τριακόσιες χιλιάδες λιθαράκια για να χτιστεί και ν’ αψηλώσει κι άλλο η δύναμη σας..! “
“Εμείς είδαμε τα βρέφη Λίγο πριν κοιμηθούμε Κόκκινα μήλα ρημαγμένα στα μπετά Δυο κοτσανάκια ψάχνουνε τη μάνα Χιόνι η τελευταία τους ανάσα…”
“τα πόδια μου γερά πατάνε στην γη, τα μάτια μου κοιτάνε ψηλά, αντικρίζω την κορυφή, ξέρω είναι πολύ μακριά, αυτό δεν με πτοεί, αντιθέτως με πεισμώνει…”
“Δεν θα με τυφλώσετε κι ας με σπρώχνετε στα σκοτάδια Δικασμένοι στη μνήμη μου θα είστε αδίστακτοι, που άδικο σπέρνετε…”
“Υπόσχομαι από καρδιάς ότι δε θα ξεχάσω Για το έγκλημα ετούτο δε θα πάψω να μιλώ Χρέος το νιώθω ιερό ποτέ να μη σωπάσω Στη μνήμη των νεκρών το χρωστάμε όλοι αυτό…”
“Τοστ με κασέρι από προσφορά για μεσημεριανό, και ως επιδόρπιο ένα τσιγάρο στριφτό, από φτηνό Βουλγάρικο καπνό, στην Ελλάδα του 2024, μετράμε ένα-ένα τα ευρώ…”
“Στο κινητό σου τηλέφωνο έχουν στοιβαχθεί αμέτρητα αδιάβαστα μηνύματα. Απλήρωτοι λογαριασμοί, λόγω υψηλού βασικού μισθού. Τους αγνοείς.”
