Υπογράμμιση

«άπαν εν χρόνω κινείται»! Αριστοτέλης

Υπογράμμιση.

Αλλού βραδιάζει ο ουρανός κι αλλού χαράζει η μέρα
κι η ζήση, μάχη αλγεινή, με θύματα και θύτες.
Μα εσύ, στης βίας την ορμή και στ’ άδικο του κόσμου,
Κύρη σου κάμε την ψυχή και Οδηγητή το νου σου.

Την ευτυχία που ζητάς, καν’ την επιλογής σου,
νιώσε αυτό που τώρα ζεις, που ‘χει θεών τη χάρη.
Κι αν πεις: ‘’δε λείπει τίποτα!’’ η μοίρα σου θ’ αλλάξει
κι η άσπονδη η πλήξη σου, φως κι ουρανός θα γίνει.

Στην κλίμακα των αξιών, το ταπεινό να βάλεις,
γιατί, σύντομα θα φανεί, πόσο σπουδαίο ήταν!
Λάτρεψε τις μικρές χαρές που το παρόν σού τάζει,
αφού το χτες είναι νεκρό και τ’ αύριο δεν ξεύρεις.

Χάραξε δρόμους φωτεινούς κι άβατα μονοπάτια,
χνάρια ν’ αφήσεις πίσω σου, ν’ ακολουθήσουν κι άλλοι.
Βάλε σημάδια στον καιρό, δυο βλέμματα να σμίξουν,
στην ευγενή την άμιλλα, να ‘χουν κοινές αξίες.

Κι ότι γεννάει ενοχές κι ότι σε καίει, ξέχνα,
γιατί οι ώρες που περνούν δύουν και βασιλεύουν.
Κι ότι ωραίο λιμπιστείς , ο μόχθος, θα στο δώσει,
για να γιομίσεις τ’ όνειρο, με φως κι ευγνωμοσύνη.
…..
Στη σύνθεσή της δες τηνε, τη λογική της πλάσης…
Κάποιοι γυρεύουν λυτρωμό κι άλλοι στο χώμα σκύβουν
κι εκεί που κάστρα χάνονται κι ο βιος της γης σκορπάει,
οι άφρονες, ξανά μετρούν, μ’ απόγνωση το χρόνο.
…..
Στάσου λιγάκι πλάι μου, για να σε ξεναγήσω,
στου πνεύματος τις ομορφιές και στης ψυχής τα λόγια.
Λόγια που ανοίγουνε φτερά -αγγελικές αλήθειες-
για ν’ αγαπάς αληθινά κι εξ’ ίσου ν’ αγαπιέσαι.

Φύλλα- στιγμές σκορπίζονται, στον άνεμο, στο χώμα
κι είναι σκληρό, πολύ σκληρό, τον Έρωτα ν’ αρνιέσαι.
Μ’ αν πορευτείς μ’ ίσκιο θεού και μ’ αρχαγγέλου αύρα,
με τη φροντίδα που σκορπάς, γαλήνη θα συνάξεις.
…..
Κι αν ψάχνεις για τ’ ανείπωτα και των σοφών τα λόγια,
άκου πολλά και κρίνε τα και, μίλα όταν πρέπει.
Εφήμερες οι ηδονές κι ατίμητη η δόξα!
Πυρσός στη νύχτα, που σκορπά, τη λήθη του θανάτου!