Παναγιώτης Μελάς – Στον Μιχάλη Μυρογιάννη

Στη μεγάλη την Πύλη
που τα τανκς ρίχνουν τώρα
μία φούχτα γραικύλοι,
λύκοι αντάμα και σκύλοι,
την εσχάτη την ώρα.

Ο λαός πληγωμένος
μα ωραίος κι ορθός.
Προκηρύξεις χιλιάδες
(των λαών οι φονιάδες)
νέοι, αδέλφια, μανάδες
κι ένας δρόμος λαμπρός.

Τρεις ντουζίνες τα τανκς
οι ερπύστριες μουγκρίζουν
με στρατιώτες που βρίζουν
και ξορκίζουν τον Μαρξ.

Των δημίων η γη
τρέμει κάτω απ’ τα πόδια
στων παιδιών την κραυγή·
μα χιλιάδες τα ξόδια.

Μία σφαίρα κακή
του φονιά Ντερτιλή
στο ωραίο κεφάλι,
ξεψυχώντας στη γη,
σε ξαπλώνει, Μιχάλη.

“Παραδέχεσαι, ρε!”
ο φονιάς σου καυχιέται
“Με τη μία, κι ας είμαι
κιόλας σαρανταπέντε”.

Τόσα χρόνια μετά
μα εμείς δεν σε κλαίμε·
είσαι αθάνατος πια
και σε νου και καρδιά
και τραγούδια σου λέμε.

Παναγιώτης Μελάς, συνταξιούχος Α’ μηχανικός Ε.Ν.
18 Νοέμβρη 2025

 

Για τον Μιχάλη Μυρογιάννη δείτε εδώ

Πηγή φωτογραφίας: lesvosnews.net

 

Ο Παναγιώτης Μελάς γεννήθηκε στον Πειραιά και μεγάλωσε στην Καλλιθέα, όπου ζει μόνιμα από το 1958. Κατάγεται από οικογένεια αντιστασιακών και μαχητών του ΕΛΑΣ. Σπούδασε μηχανικός Ε.Ν. στην –τότε– ΔΣΕΝ Ασπροπύργου (σημερινή ΑΕΝ).

Έκανε καριέρα μηχανικού του Εμπορικού Ναυτικού και αρχιμηχανικού. Για κάποιο διάστημα εργάστηκε ως τεχνικός αεροσκαφών στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ), όπου συμμετείχε ενεργά στη δημιουργία και στη συνέχεια στη δραστηριότητα, ως μέλος του Δ.Σ., του πρώτου σωματείου των εργαζομένων εκεί (ΠΕΕΕΑΒ).

Ως εν ενεργεία ναυτεργάτης, διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΜΕΝ). Συνταξιοδοτήθηκε και ενεργοποιείται στο συνδικαλιστικό κίνημα των συνταξιούχων. Είναι, επίσης, μέλος της Δ.Ε. του Παραρτήματος ΠΕΑΕΑ–ΔΣΕ Καλλιθέας, στο οποίο συμμετέχει ανελλιπώς για αρκετά χρόνια. Ασχολείται, παράλληλα, με τη μουσική και την τεχνολογία ήχου-εικόνας.

Είναι παντρεμένος με τη Σοφία Κλουβάτου-Μελά, συνταξιούχο εκπαιδευτικό Μ.Ε. (καθηγήτρια Αγγλικών) και λογοτέχνη, και έχουν δυο παιδιά και τρία εγγόνια.

Κατά τη θητεία του στο Π.Ν. (1969-1971) συνέγραψε ειδικό διδακτικό βιβλίο για Μηχανές Ε.Κ., που έμεινε ανέκδοτο.

Γράφει ποιήματα και πεζά, κάποια από τα οποία έχουν δημοσιευτεί σε συνδικαλιστικά περιοδικά και επιθεωρήσεις και σε διαδικτυακές –πολιτιστικές και λογοτεχνικές ιστοσελίδες.

Τον Απρίλη του 2020 πήρε μέρος στο διαγωνισμό διηγήματος και ποίησης του «Ατέχνως» με τίτλο «Ιστορίες εγκλεισμού την εποχή του κορονοϊού», όπου κέρδισε τον πρώτο έπαινο της Επιτροπής Κρίσης με το διήγημά του Όνειρα στα χρόνια της υπομονής.

Το 2024 κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή του Παναγιώτη Μελά, με τίτλο «Τέκνο της θαλασσινής ανάγκης», από τις εκδόσεις «Εντός», η πρώτη αυτόνομη ποιητική και εκδοτική του προσπάθεια.