Στους αγωνιστές ναυτεργάτες

«Η εξόριστη ιστορία τ´ Αυγούστου»

Την τρίτη τ’ Αύγουστου ημέρα πλέαμε δυτικά τ’ αστερισμού

με τ’ εναέριο δίχτυ στον λίβα ενός καλοκαιριού.

Αλάργα έστεκε ο νους και η ψυχή μετρούσε κοχύλια και μαυραετούς

κι ανήμπορη θωρούσε τον μέγα Κύνα να βροντά.

Ο καπετάνιος έγνεψε κι ο δεύτερος ξεσπούσε

σ’ εξάντα την αναγωγή ο δόλιος ιστορούσε

μάγισσες, δράκους και θεριά κι ολάκερο ασκέρι.

Στου καμηλιέρη την φωνή προσθέσαμε νερό,

θαλασσινή αλμύρα και ένα δείλι κάτωχρο

με άγκυρα μιάν μοίρα.

Ολόρθη εστάθη η κάμαρη κι η γέφυρα θρηνούσε,

κατάρα μαρτυρούσε, μπουγάζι μες στο πέρασμα

της πυρωμένης γης.

Η ρότα απανωγύρισε κι ο αγέρας μας εσβήσθη,

γοργόνα κι ενικήθη του ναύτη η μιλιά,

χάσαμε τότε τα στενά, τον ήλιο, τ’ ανηφόρια

και πλώρη εβάλαμε βαθιά σ’ Αιγαίου ανημπόρια.

Στ’ Αυγούστου το φτερό πλήρωμα αλαργινό

έχασε τον μαρκόνη και σίγησε ο ασύρματος

και πια δεν τραγουδεί.

Την τρίτη τ’ Αύγουστου ημέρα χάσαμε το σκαρί

κι απόμεινε ο αστερισμός να μας πετά το δίχτυ.

Αγγελική-Μαρίνα Ραυτοπούλου

Ποίημα και Ελαιογραφία