Γ. Καπουτζίδης: Είμαστε εκτεθειμένοι σε έναν προσβλητικό, ομοφοβικό λόγο, σαν του κ. Κούγια. Τι κάνει η Πολιτεία για αυτό;

Για κάποιους, όσο κι αν προσπαθήσεις και αν παλέψεις, θα είσαι πάντα ένας πολίτης δεύτερης κατηγορίας. Δεν κάνω εγώ σημαία την ιδιαιτερότητά μου. Άλλοι είναι που το θεωρούν ντροπή, βαρίδι, μαύρη σημαία. Και είμαι εδώ για να πω ότι δεν είναι τέτοια.

Ο Γιώργος Καπουτζίδης μίλησε ζωντανά χτες στο Δελτίο Ειδήσεων της ΕΡΤ, σε μια πολύ ζεστή, πολύ ανθρώπινη, απόλυτα τεκμηριωμένη τοποθέτηση, που έκανε σκόνη τον μισανθρωπισμό και την ομοφοβία του Α. Κούγια.

Μεταξύ άλλων, ο Καπουτζίδης:

Είπε ότι δεν ξαφνιάστηκε καθόλου από τις αναφορές του Κούγια στο πρόσωπό του, γιατί αυτά οι ομοφυλόφιλοι πολίτες τα έχουν συνηθίσει και τα ζούνε από μικρή ηλικία. Ενώ τόνισε πως κανείς δεν κάνει σημαία την ιδιαιτερότητά του.

Δεν μπήκε κανένα παιδί στην τάξη του στο δημοτικό, με μια σημαία μπροστά. Μπαίνει χαρούμενο και ξαφνικά κάποια παιδιά, το δείχνουν με το δάχτυλο. Εκεί αρχίζει μια διαδικασία, όπου πρέπει να κρύβεται, να φοβάται, να νιώθει ότι απειλείται, καμιά φορά να αλλάζει δρόμο. Έχω περάσει τη διαδικασία, όπως και πολλοί άνθρωποι, και βγήκα πιο δυνατός από αυτήν. Δεν κρύβομαι, δε φοβάμαι.

Είπε πως ο λόγος που αντέδρασε στα λεγόμενα του Κούγια, είναι γιατί αμφισβήτησε τη δική του ευτυχία, λέγοντας πως ο μόνος δρόμος προς αυτήν είναι η μελέτη, η σκληρή δουλειά, η αγάπη για το άλλο φύλο και η δημιουργία μιας οικογένειας.

Εγώ δε θεωρώ πως υπάρχει ένας μόνο δρόμος για την ευτυχία. Είμαστε 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι και υπάρχουν 7 δισεκατομμύρια διαδρομές για όλους μας. Στη σχολή μου, στη Νομική Θεσσαλονίκης, δεν πέρασα έχοντας την ιδιαιτερότητά μου ως σημαία. Έκατσα και διάβασα, δούλεψα. Αλλά για κάποιους, όσο κι αν προσπαθήσεις και αν παλέψεις, θα είσαι πάντα ένας πολίτης δεύτερης κατηγορίας. Δεν κάνω εγώ σημαία την ιδιαιτερότητά μου. Άλλοι είναι που το θεωρούν ντροπή, βαρίδι, μαύρη σημαία. Και είμαι εδώ για να πω ότι δεν είναι μαύρη σημαία.

Σχολίασε πως δεν επιθυμεί την “ιδιαίτερη μεταχείριση” που του “υποσχέθηκε ο Κούγιας, στα δικαστήρια, αλλά αυτή που θα ‘χε οποισδήποτε –να μην κάνουμε την ιδιαιτερότητά μου σημαία… Κι ευχαρίστησε όλες τις “φυσιολογικές οικογένειες”, ως γόνος μιας τέτοιας και ο ίδιος, που εμπιστεύτηκαν έναν γκέι σεναριογράφο να πει στα παιδιά τους ένα όμορφο και αστείο παραμύθι, όπως το “Παραά Πέντε”, που μιλάει για την αγάπη, τη φιλία, για αξίες και ηθική.

Πρόσθεσε πως θέλει να πιστεύει ότι η επόμενη μέρα αυτής της ιστορίας θα οδηγήσει σε έναν καλύτερο κόσμο, χωρίς να θέλει να δώσει συμβουλές τι πρέπει να κάνουμε.

Δε θέλω να είμαι αυτός που θα πει ότι υπάρχει ένας μόνο δρόμος προς την ευτυχία. Η δική μου ήρθε όταν σταμάτησαν φοβάμαι και να ντρέπομαι. Τότε μπορούν να διορθωθούν πολλά.

Σχολίασε πως αγνοεί τα κίνητρα της επίθεσης του Κούγια.

Είναι προσωπικός, έχει να κάνει με την γκέι κοινότητα, ότι μας θεωρεί πολίτες β’ κατηγορίας, ή να δημιουργήσει ένα κλίμα εκφοβισμού για να μη βγουν άνθρωποι να μιλήσουν; Δεν το ξέρω. Εγώ είμαι εδώ, για να κάνω αυτόν τον αγώνα. Μπορεί τελικά να γίνεται κάποιος ευτυχισμένος, όταν δίνει έναν ωραίο και δίκαιο αγώνα και τον κερδίζει. Είμαι εδώ για αυτόν τον αγώνα και για τους ανθρώπους που θέλουν να κάνουν τον δικό τους ωραίο και δίκαιο αγώνα.

Είπε πως η κοινωνία είναι πιο έτοιμη να ακούσει τους ανθρώπους να σπάνε τη σιωπή τους, αλλά το σημαντικό είναι η στάση της Πολιτείας.

Είμαι ομοφυλόφιλος πολίτης, με όλες τις υποχρεώσεις -φορολογία, στρατιωτικό- αλλά η Πολιτεία δε μου παραχωρεί τα δικαιώματα που θα έπρεπε να έχω. Είμαι εκτεθειμένος σε έναν λόγο τόσο προσβλητικό και ομοφοβικό. Γιατί δε φροντίζει η Πολιτεία από τα σχολεία ακόμα να διορθώσει αυτή την κατάσταση;

Σημείωσε πως ευτυχισμένοι θα γίνουμε όταν κοιτάμε τη δική μας ευτυχία και όχι να εμποδίσουμε την ευτυχία του άλλου. Τόνισε πως έχει βιώσει και ο ίδιος την ευτυχία αυτή σε τρεις πολύ ωραίες σχέσεις, αν και αυτή τη στιγμή είναι μόνος -άνεργος ομοφυλόφιλος, όπως είπε αστειευόμενος.

Είναι πολύ προσωπικό πράγμα η ευτυχία, για να σουπ ει κάποιος άλλος με ποιον τρόπο θα την αποκτήσεις. Ευτυχισμένος θα γίνεις, αν έχεις καλή καρδιά. Πάρτε το ως συμβουλή και ας μη γνωρίζω πολλά πράγματα.

Στο κλείσιμο έκανε ειδική αναφορά στα γενέθλια του πατέρα του, που κλείνει τα 90.

Έχω φτάσει στο σημείο να βλέπω την περηφάνια στα μάτια του. Δεν ήρθα εδώ, για να επιτεθώ σε κάποιον. Δεν είμαι πρότυπο, ο πατέρας μου είναι όμως. Μακάρι, όταν τελειώσει αυτή η συνέντευξη, κάποιος πατέρας να κοιτάξει το γκέι παιδί του με περηφάνια, όπως κοιτάει κι εμένα ο μπαμπάς μου. Αυτό θα είναι το όφελος από αυτή τη συζήτηση.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: