Συγχώρεσέ την, Κύριε, συγχώρεσε κι εμάς για τον δικό μας 20th Century για την Kολοσσιαία Υπερ-Παραγωγή που όλοι έχουμε βάλει το χεράκι μας. Αυτή γι’ αγάπη δίψαγε κι εμείς της δώσαμε ηρεμιστικά. Και για τη θλίψη την αγιάτρευτη, αφού ανθρ...

Ένα συγκλονιστικό έργο της παγκόσμιας ποίησης· ένα αριστούργημα της ποίησης διαμαρτυρίας (Μπριτάνικα)· από τα πιο δυνατά και αποτελεσματικά που έχει δώσει η πολιτική ποίηση στη Λατινική Αμερική (Μ. Μπενεδέτι). «Κοπιάστε λοιπόν εσείς, βρομε...

Κι εσύ πολίτης Στη Μόρια του κόσμου Χωρίς πατρίδα

Κι αύριο μην υψώσετε λάβαρο της συγγνώμης για τα καταραμένα μπάσταρδα του λύκου και για τ’ αδέρφια του φιδιού γι’ αυτούς που ήρθαν ως εδώ βαστώντας μέχρι και το στερνό λεπίδι τους και ρήμαξαν το ρόδο.

Τιμή σ’ όσους μες στην ομίχλη πολεμάνε, τιμή στον κάθε μαχητή, στον κομισάριο, τιμή στα ολόγιομα φεγγάρια που περνάνε, τιμή στου Στάλινγκραντ τον ήλιο-προλετάριο. (Πάμπλο Νερούδα: Νέος ύμνος αγάπης στο Στάλινγκραντ, 1943)

ΣΕΒΟΜΑΙ όποιον με μια δυνατή Έναν τύραννο κάτω σωριάζει: Τον τιμώ και σταλιά δε με νοιάζει Ποιας πατρίδας το χώμα πατεί. (Χοσέ Μαρτί, Απλοί Στίχοι)

Για τους δολοφόνους της πατρίδας μου, για τους δεσμοφύλακες της πατρίδας μου, για τους χλευαστές της πατρίδας μου, θέλω το μίσος του Λένιν, θέλω τη γροθιά του Λένιν, θέλω το μπαρούτι του Λένιν.

Κι ως ανοίγω τα παντζούρια, φτερουγώντας όλο φούρια, Μεγαλόπρεπο κοράκι μπαίνει σαν αρχαία γητειά. Δίχως διόλου να διστάζει, δίχως να με λογαριάζει, Στην εξώπορτα κουρνιάζει με ύφος λόρδου, με αρχοντιά, Σε μια προτομή Παλλάδας, κούρνιασ...