“Ο Καρδαμυλίτης Ναυτικός” του Απάρτη δεν βλέπει πια θάλασσα…

Ποιος θα το έλεγε στο σπουδαίο καλλιτέχνη ότι το έργο του δεν θα στόλιζε τη θάλασσα στο λιμάνι αλλά ένα τσιμεντένιο τοιχίο περιτριγυρισμένο από τραπεζοκαθίσματα και φτάσαμε σήμερα στα χειρότερα.
Είναι ντροπή για τον πολιτισμό και την ιστορία των Καρδαμύλων και της Χίου. Οφείλουμε να σταματήσουμε το έγκλημα…

Δυστυχώς η ευτυχώς ζούμε την εποχή των εγκλημάτων.
Στις μέρες μας το πάλε ποτέ αρχαίο λιμάνι των Καρδαμύλων, ένα ακόμα φυσικό μνημείο προίκα πολύτιμη του τόπου τούτου, βεβηλώνεται με τόνους από μπετό στο όνομα της ανάπτυξης και του εκσυγχρονισμού.

Σ αυτό το λιμάνι πριν από χρόνια, το 1959 ανατέθηκε από τον Σύνδεσμο Απανταχού Καρδαμυλίων στο σπουδαίο Έλληνα Γλύπτη Θανάση Απάρτη (1899-1972) να φιλοτεχνήσει μνημείο προς τιμήν του Καρδαμυλίτη Ναυτικού, το έργο ολοκληρώθηκε και εγκαινιάστηκε το καλοκαίρι του 1961.
Έγκαιρα ο ίδιος ο δημιουργός είχε εκφράσει τις αντιρρήσεις του σχετικά με την απόφαση να τοποθετηθεί το άγαλμα στο συγκεκριμένο σημείο, παρ’ όλο που τότε τριγύρω ήταν βράχια και θάλασσα μόνο.

Ποιος θα το έλεγε στο σπουδαίο καλλιτέχνη ότι το έργο του δεν θα στόλιζε τη θάλασσα στο λιμάνι αλλά ένα τσιμεντένιο τοιχίο περιτριγυρισμένο από τραπεζοκαθίσματα και φτάσαμε σήμερα στα χειρότερα.

Ήρθαν τα έργα εκσυγχρονισμού λιμένος Καρδαμύλων… και ο ορίζοντας χάθηκε κρύφτηκε φοβισμένος απ’ το έργο των ανθρώπων. Το γαλάζιο δώρο θεού σε τούτο το μικρό τόπο κόπηκε στη μέση. Μια γκρίζα τσιμεντένια λωρίδα, άχαρη, ψυχρή, πεθαμένη πριν καν γεννηθεί έκοψε στα δυο ότι άλλοτε έδινε πνοή στο τόπο.

Πως γίνεται οι νεοέλληνες να βιάζουν καθημερινά τη φύση;
Να διακορεύουν την ιστορία;
Να ασελγούν στο γαλάζιο, να μην σέβονται τα ιερά να προσβάλουν τα όσια;

Ο μπρούτζινος γιγαντιαίος Καπετάνιος έργο σπουδαίο, σύμβολο του θαλασσινού μόχθο ενός τόπου που ο λαός του γεννήθηκε και ανδρώθηκε στη σκληράδα των βουνών, που μεταλλάχθηκε, αναπτύχθηκε και μεγαλούργησε στη θάλασσα κατακτώντας τα πελάγη του κόσμου, να πνίγεται σήμερα μέσα σε τόνους τσιμέντου.

Είναι ντροπή για τον πολιτισμό και την ιστορία των Καρδαμύλων και της Χίου. Οφείλουμε να σταματήσουμε το έγκλημα ή τέλος πάντων να πάρει κάποιος την γενναία απόφαση να μεταφέρει το μνημείο σε σημείο που να αρμόζει στο μέγεθος ενός τέτοιου κορυφαίου δημιουργήματος.

Για την ιστορία επί Δημαρχίας Ευάγγελου Μελιτζάνη, με πρωτοβουλία μας είχε κατατεθεί πρόταση για την μεταφορά του μνημείου πιστεύοντας ότι οι πέργκολες τότε το βιάζουν, που να ξέραμε τι θα ακολουθήσει.

Μήπως ήρθε η ώρα οι φορείς των Καρδαμύλων, Σύνδεσμος Απανταχού Καρδαμυλίων και κάθε άλλος αρμόδιος φορέας να εξετάσουν μια τέτοια περίπτωση;

Δημήτρης Ψωμαδάκης
ChiosNews

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: