“Μάθαμε να σ’ έχουμε για πάντα”: Μια βραδιά για τον Φιντέλ

Είναι 25 του Νοέμβρη, πίσω στο 2016. Ο ήρωας της Κουβανικής Επανάστασης, για τον οποίο διάβαζα στα βιβλία και του οποίου τις ομιλίες άκουγα και ένιωθα πως βρισκόμουν κι εγώ κάπου εκεί ανάμεσα στο πλήθος, μαθαίνω πως “φεύγει” από τη ζωή. Αλλά δε φεύγει ποτέ από κοντά μας. Είναι ο Φιντέλ. Και θα είναι για πάντα.

Με αφορμή την επέτειο τριών χρόνων από το θάνατό του, την Κυριακή 24 του Νοέμβρη στον κινηματογράφο Studio New Star Art Cinema στην Πλατεία Αμερικής πραγματοποιήθηκε μία εκδήλωση – φόρος τιμής στον Φιντέλ Κάστρο. Πλήθος κόσμου όλων των ηλικιών συγκεντρώθηκε γεμίζοντας την αίθουσα. Από τη μαμά με το μωράκι στο μάρσιπο και το άλλο παιδάκι της στο χέρι ως τον παππού με το εγγονάκι του και τα ζευγάρια των νέων. Η φλόγα και η πυγμή του έβρισκε καταφύγιο στο μυαλό και την καρδιά όλων.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας και ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Μίλησαν για τον Φιντέλ και τη ζωή του η πρέσβειρα της Δημοκρατίας της Κούβας στην Ελλάδα, Ζέλμις Μαρία Ντομίνγκες Κορτίνα και ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Γιώργος Μαργαρίτης. Παρεμβλήθηκαν προβολές αποσπασμάτων από ομιλίες του Φιντέλ, όπως η ιστορική ομιλία του στον ΟΗΕ το 1979.

Η Σέλμις Μαρία Ντομίνγκες, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στις προσπάθειες που έγιναν για να σιγήσει ο λόγος και η δύναμη του Φιντέλ, όπως και στην πανηγυρική ομιλία του στη συνεδρίαση του κλεισίματος των εργασιών του 7ου συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας, στις 19 Απριλίου του 2016, όπου ανάμεσα από τις επευφημίες και τις ζητωκραυγές του κόσμου, μοιράστηκε τα παρακάτω λόγια: “Σύντομα θα κλείσω τα 90 μου χρόνια. Όμως ποτέ δε μου πέρασε αυτή η ιδέα από το μυαλό κι ούτε ήταν καρπός προσπάθειας. Ήταν καπρίτσιο της τύχης. Σύντομα θα είμαι πια κι εγώ όπως όλοι οι υπόλοιποι. Για όλους θα έρθει η σειρά μας. Όμως θα μείνουν οι ιδέες των Κουβανών Κομμουνιστών ως απόδειξη ότι σε αυτό τον πλανήτη αν δουλεύεις με πάθος και αξιοπρέπεια μπορούν να παραχθούν τα υλικά και πολιτιστικά αγαθά που χρειάζονται οι άνθρωποι και οφείλουμε να αγωνιστούμε χωρίς ανάπαυλα για να τ’ αποκτήσουμε. Στα αδέλφια μας στη Λατινική Αμερική και στον κόσμο ολόκληρο, οφείλουμε να τους μεταφέρουμε το μήνυμα ότι ο κουβανικός λαός θα νικήσει!”

Με τη σειρά του, κατά την ομιλία του, ο Γιώργος Μαργαρίτης, αναφέρθηκε στην κουβανική επανάσταση από τον σχεδιασμό της ως και την νίκη του κουβανικού λαού, παρά τις δύσκολες συνθήκες και τις παγκόσμιες συγκρούσεις. Χαρακτήρισε τον Φιντέλ “λάβαρο αψηφισιάς κι αγώνα για τους λαούς”. Δεν έλειψε φυσικά κι η αντιπαραβολή με το σήμερα, που η ανάγκη για να υψώσει ανάστημα ο λαός όχι μόνο είναι μεγάλη, μα μεγαλώνει μέρα τη μέρα όλο και περισσότερο. Έκανε λόγο και για τους αγώνες του λαού της Χιλής που εβδομάδες τώρα αντιστέκεται στο καθεστώς Πινιέρα. Κι έκλεισε την ομιλία του με τα εξής λόγια: “Όσο οι λαοί αντιστέκονται, όσο επιλέγουν το δρόμο του αγώνα τόσο θα σκύβουμε με σεβασμό στην παρακαταθήκη που άφησε με τον λόγο και το έργο του ο Φιντέλ Κάστρο. Έχουμε πάρει τον ίδιο δρόμο, είναι μακρύς, είναι δύσκολος, έχει χαρές, έχει λύπες, πισωγυρίσματα, η Ιστορία δε γυρίζει πίσω, έχει όμως μια σπειροειδή κίνηση που άλλοτε μας οδηγεί στα ψηλά, άλλοτε στο μαύρο σκοτάδι. Η πίστη στην οργανωμένη δύναμη του λαού είναι η δική μας σταθερά, το δικό μας σχέδιο. Η σκιά του Κάστρο, οι αδελφοί του λαού της Κούβας μας γεμίζουν αισιοδοξία, πιστοποιούν ετούτη τη δύναμη και μας κάνουν να αισθανόμαστε ετούτο το ανυπότακτο νησί ως δική μας πατρίδα, ως δική μας γειτονιά, ως δική μας ελπίδα. Θα είναι μαζί μας ο Φιντέλ Κάστρο, ως την τελική νίκη των λαών του κόσμου.”

Στη συνέχεια προβλήθηκε η ταινία “El merito es estar vivo” (“Η τέχνη του να επιβιώνεις”) των Otto Miguel – Guzmán Guerrero.