ΠΑΜΕ για κατώτατο μισθό: “Αύξησαν μόνο τον δικό τους… λόγω του κόστους, λόγω του κόστους, κάπου εκατό τοις εκατό…”

Οι παραπάνω στίχοι του Κώστα Βίρβου θα μπορούσαν να αποτελέσουν από μόνοι τους απάντηση στο σημερινό “πανηγυρικό” της κυβέρνησης.
Οι οξυμένες λαϊκές ανάγκες δεν καλύπτονται με ψίχουλα, ούτε με τα διάφορα pass που η κυβέρνηση προσπαθεί να μας “διαπαιδαγωγήσει”.

«Οι οξυμένες λαϊκές ανάγκες δεν καλύπτονται με ψίχουλα, ούτε με τα διάφορα pass που η κυβέρνηση προσπαθεί να μας “διαπαιδαγωγήσει”» σχολιάζει το ΠΑΜΕ με αφορμή τις ανακοινώσεις για τον κατώτατο μισθό. Καλεί τα Συνδικάτα να δυναμώσουν τον αγώνα τους για την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που επηρεάζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και τον καθορισμό των μισθών, για την επαναφορά εργατικών κατακτήσεων που δεν είναι «περασμένες-ξεχασμένες», όπως το επίδομα των τριετιών, η αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης, η νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας, η πληρωμή της υπερωριακής εργασίας.

Η ανακοίνωσή του έχει ως εξής:

«Οι σύμβουλοι συνεδριάζουν
 να μας αυξήσουν το μισθό
με κατανόηση κοιτάζουν,
με κατανόηση, με κατανόηση
κάθε υπάλληλο φτωχό.

Οι σύμβουλοι λόγω του κόστους
δεν μας αυξάνουν το μισθό,
αύξησαν μόνο το δικό τους,
λόγω του κόστους, λόγω του κόστους
κάπου εκατό τοις εκατό.

Οι παραπάνω στίχοι του Κώστα Βίρβου θα μπορούσαν να αποτελέσουν από μόνοι τους απάντηση στο σημερινό “πανηγυρικό” της κυβέρνησης.

Εμπεριέχει μπόλικο θράσος να βγαίνει η κυβέρνηση να παρουσιάζει “αυξήσεις” ως γενικός Δερβέναγας, όταν η ίδια αλλά και όσες προηγήθηκαν έχουν με νόμο απαγορεύσει τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Εξίσου μπόλικο θράσος χρειάζεται για να αναφέρεται η κυβέρνηση σε αυξήσεις που ανακουφίζουν την εργατική-λαϊκή οικογένεια, όταν ο πληθωρισμός έχει διαλύσει κάθε οικογενειακό προϋπολογισμό και οι μισθοί βρίσκονται καθηλωμένοι στα επίπεδα του 2011.

Για να υπάρχει πλήρης επίγνωση της πραγματικότητας η κυβέρνηση ανακοίνωσε σήμερα πως μετά από 12 χρόνια και με τις δαγκάνες της ακρίβειας να αρπάζουν τα χρήματα από την τσέπη κάθε εργαζόμενου, φτάσαμε σε “αύξηση” επιπλέον 29 ευρώ μεικτά στον κατώτερο μισθό από τα 751€ που ήταν ο μισθός το 2011.

Οι οξυμένες λαϊκές ανάγκες δεν καλύπτονται με ψίχουλα, ούτε με τα διάφορα pass που η κυβέρνηση προσπαθεί να μας “διαπαιδαγωγήσει”.

Είναι καθήκον των συνδικάτων σήμερα να δυναμώσουν τον αγώνα τους για την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που επηρεάζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και τον καθορισμό των μισθών, για την επαναφορά εργατικών κατακτήσεων που δεν είναι ”περασμένες-ξεχασμένες”, όπως το επίδομα των τριετιών, η αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης, η νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας, η πληρωμή της υπερωριακής εργασίας.

Εμείς παράγουμε τον πλούτο, εμείς τον δικαιούμαστε!».

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: