Όταν θα είμαι 64 (Βόρεια Εύβοια)

“…θα μυρίζουν οι ντομάτες απ’ τον κήπο
και θα λάμπουμε στο φως των ημερών.
Ναι, το ξέρω πως θα γίνουν όλα αυτά,
Μα θα είμαι εξήντα τέσσερα χρονών…”

Κάποτε θα γίνουν όλα όπως πριν,
θα κοιτάμε κάτω απ’ τη σκιά των πεύκων
το πράσινο να σβήνει μες το κύμα
σε πείσμα όλων των δύσκολων καιρών.
Ναι, το ξέρω πως θα γίνουν όλα αυτά,
Μα θα είμαι εξήντα τέσσερα χρονών.

Κάποτε θα γίνουν όλα όπως πριν,
θα πηδάνε τα κατσίκια στις πλαγιές,
θα μυρίζουν οι ντομάτες απ’ τον κήπο
και θα λάμπουμε στο φως των ημερών.
Ναι, το ξέρω πως θα γίνουν όλα αυτά,
Μα θα είμαι εξήντα τέσσερα χρονών.

Κάποτε θα γίνουν όλα όπως πριν,
με τους γείτονες σε κάποιο πανηγύρι,
ευτυχείς θα μοιραστούμε το κρασί μας
και τον ήχο αγαπημένων τραγουδιών.
Ναι, το ξέρω πως θα γίνουν όλα αυτά,
Μα θα είμαι εξήντα τέσσερα χρονών.

Κάποτε θα γίνουν όλα όπως πριν,
μα θα είμαι εξήντα τέσσερα χρονών.
Πώς να περιμένω εκείνες τις στιγμές
τώρα που είμαι μοναχά δεκαεννιά;

 

-Τα εγκλήματα δεν πρέπει να ξεχνιούνται, οι θύτες κυκλοφορούν ελεύθεροι.-

Άρης Κωνσταντίνου

 

Φωτογραφία: Konstantinos Tsakalidis / SOOC

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: