Μάνα της Ανατολής

Υγρή μαυροφορούσα σκιά
Στη σκηνή του πολέμου
Τραγική Αντιγόνη
Τη συνέχεια ζητάς
Στην κομμένη κλωστή
Ξυπόλητη απελπισία
Αδέσποτη φιγούρα του μονολόγου
Στο λαβύρινθο της λύπης μόνη πορεύεσαι
Ψάχνοντας το αλλού.
Αχμέτ- Αχμέτ- Αχμέτ
Δεν έμεινε τίποτα όρθιο – τοπίο θανάτου
Οι κέρβεροι του Άδη τις αλυσίδες έσπασαν
Δαγκώνοντας το άπειρο

Σ. Ν.