Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Γράμμα στη μητέρα» του Σεργκέι Γεσένιν

Ο Σεργκέι Αλεξάντροβιτς Γεσένιν συγκαταλέγεται στους πιο δημοφιλείς Ρώσους ποιητές του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στις 3 του Οκτώβρη 1895, και αυτοκτόνησε (βρέθηκε απαγχονισμένος στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου στο Λένινγκραντ) στις 28 του Δεκέμβρη 1925. Η ηλικία του όταν πέθανε ήταν μόλις 30 ετών.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα avantgardecentre.gr το «Γράμμα στη μητέρα» ο Σεργκέι Γεσένιν «το έγραψε το 1924, ένα χρόνο πριν αυτοκτονήσει στο ξενοδοχείο «Ανγκλετέρ» του Λένινγκραντ. Είχε να δει τη μάνα του οκτώ ολόκληρα χρόνια: έφυγε από το χωριό πιτσιρίκι, όμορφο, ξανθό, αγνό, και μέσα σε μια δεκαετία έγινε ένα από τα πλέον πολυσυζητημένα πρόσωπα και των δυο πρωτευουσών της Ρωσίας, της Μόσχας και του Πέτρογκραντ, που τη χρονιά που πέθανε ο Λένιν και γράφτηκε το «Γράμμα στη μητέρα», μετονομάστηκε σε Λένινγκραντ».

Σεργκέι Γεσένιν

Γράμμα στη μητέρα

Είσ’ ακόμα στη ζωή γλυκιά μητέρα
ζω κι εγώ, γριούλα μου, έχε γεια
ας φωτίζει το καλύβι σου εκεί πέρα
μ’ ένα φως ανέσπερο η βραδιά.

Μου ’παν για την έγνοια που σε δέρνει
και τον πόνο σου για μένα τον πνιχτό
παίρνεις, λένε, τα σοκάκια τυλιγμένη
στο φτενό, παλιομοδίτικο παλτό.

Και φαντάζεσαι συχνά μέσα στο γκρίζο
το σκοτάδι, κάποιο θέαμα τρομερό
στην ταβέρνα μεθυσμένος καυγαδίζω
και μου μπήγουνε μια κάμα στο πλευρό.

Έλα, ησύχασε και βγάλε απ’ το κεφάλι
τις ιδέες τις κακές του εξαποδώ
δε θα γίνω τόσο πότης και ρεμάλι
για να φύγω απ’ τη ζωή προτού σε δω.

Έχω μείνει τρυφερός και θέλω μόνο
ν’ αληθεύει τ’ όνειρό μου το παλιό
να ξεφύγω απ’ το φιλόνικό μου πόνο
και στο σπίτι μας να ’ρθω το ταπεινό.

Θα γυρίσω, όταν του κήπου μας τα κλώνια
ανοιξιάτικα μυρίσουνε στη γη
μόνο μην έρθεις σαν άλλα χρόνια
στοργικά να με ξυπνήσεις την αυγή.

Μη ξυπνάς αυτό που ’χει περάσει
μη σκαλίζεις τους ανίατους καημούς
η ζωή μου έχει πρόωρα χορτάσει
από κούραση και πίκρες και χαμούς.

Δε θα κάνω πως ζητάς την προσευχή μου
είν’ ανέφικτος στο χτες ο γυρισμός
μόνο εσένα έχω ακόμα δύναμή μου
μόνο εσύ το ασύγκριτο είσαι φως.

Κι έτσι, αψήφησε την έγνοια που σε δέρνει
και τον πόνο σου για μένα τον πνιχτό
και μη παίρνεις τα σοκάκια τυλιγμένη
στο φτενό, παλιομοδίτικο παλτό.

(Μετάφραση: Αλέξης Πάρνης)

Στο βίντεο που ακολουθεί, ο γεννημένος το 1924 αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, ποιητής, δραματουργός, πεζογράφος, μεταφραστής Αλέξης Πάρνης, ένας πολυγραφότατος δημιουργός μάλλον άγνωστος στη σημερινή νέα γενιά, διαβάζει το ποίημα «Γράμμα στη μητέρα» του Σεργκέι Γεσένιν που μετέφρασε ο ίδιος:

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.