Γιώργος Ηρακλέους – Μεγάλη Παρασκευή

“Οι επιτάφιοι στάζουνε αίμα
τα εγκώμια φτάνουνε μέχρι τον ουρανό,
μα η κατάβασή σου στον Άδη, Χριστέ μου,
δε γίνεται να σταματήσει τις συμφορές του κόσμου…”

Επιτάφιος θρήνος,
πόλεμοι, ορδές αστέγων, ερείπια, νεκρά παιδιά,
κύματα προσφυγιάς, στρατιές δαιμόνων…
Οι επιτάφιοι στάζουνε αίμα
τα εγκώμια φτάνουνε μέχρι τον ουρανό,
μα η κατάβασή σου στον Άδη, Χριστέ μου,
δε γίνεται να σταματήσει τις συμφορές του κόσμου…

Η σταύρωση, μαρμαρωμένη μοίρα,
τσιγγάνες χορεύουν με λουλούδια στα μαλλιά
και πολύχρωμα φουστάνια,
χτυπάνε το ντέφι τους και περιμένουνε τους χιλιάδες μικρούς, αντάρτες Χριστούς.
Τραγουδάνε τα τροπάρια των μαρτύρων επαναστατών,
τα εγερτήρια του Τσε Γκεβάρα,
του Σπάρτακου, της Ρόζας, του Μπολιβάρ,
του Εμιλιάνο Ζαπάτα και τους καλούνε
σε παρέλαση!

Εδώ είναι Βαλκάνια και δεν ξεχνάς ποτέ
τα χαίρε στην επανάσταση της φωτιάς,
τα νέφη της μεγάλης ανάστασης
στον κόκκινο ουρανό…
Χαίρε, η μεγάλη εξέγερση των ανέμων,
ψάλλουνε τώρα πάσαι αι γενεαί,
φτάνει σε λίγο η ανάσταση των λαών.

 

 14/4/2023

                                                Ποιήματα της Μεγάλης Εβδομάδας

 

Φωτογραφία: Alexandros Michailidis / SOOC

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: