Γιώργος Ηρακλέους: Μαρτυρίες

Στρατιώτες πασαλωμένοι από τους Τσέτες
και γύρω κάτι γύφτοι να χτυπάνε τα νταούλια,
να φωνάζουν: «Χορέψτε, χάιντε χορέψτε!»
Τους πυρπολούν ζωντανούς,
ο σταχτής λύκος κουνάει αδιάφορα τους ώμους,
εμείς προσκυνάμε τον κλήρο των θυμάτων.

Η Κατιούσα δημοσιεύει τέσσερα ποιήματα του Γιώργου Ηρακλέους, μικρό αφιέρωμα στη Μικρασιατική καταστροφή. Σήμερα το τέταρτο ποίημα.

Μαρτυρίες

Τα αναφερόμενα είναι ιστορικά γεγονότα και όχι ποιητικοί μύθοι.

Νηστεύω πριν ζωγραφίσω τα μαρτύρια,
φεύγουνε, φεύγουνε οι νεκροί ολοένα,
ντυμένοι τα ρούχα και τα λόγια της θάλασσας,
αγρυπνούν και δεν περιμένουν…

Στρατιώτες πασαλωμένοι από τους Τσέτες
και γύρω κάτι γύφτοι να χτυπάνε τα νταούλια,
να φωνάζουν: «Χορέψτε, χάιντε χορέψτε!»
Τους πυρπολούν ζωντανούς,
ο σταχτής λύκος κουνάει αδιάφορα τους ώμους,
εμείς προσκυνάμε τον κλήρο των θυμάτων.

Επιζήσαμε, μας τα πήραν όλα,
μέσα μας κοιμούνται τα πουλιά της λύπης
από το δέντρο του Ιούδα των συμμάχων.
Πεινάμε, διψάμε,
λίγο ξερό ψωμί, νερό κι αλάτι,
κάπου γίνεται μία δίκη με έξι.

Οι φονιάδες πάνω στ΄ άλογα πάντοτε σταματούν
και ρωτάνε ποιο δρόμο να πάρουν,
εμείς τους δείχνουμε αυτόν των αθώων!

Ζήσαμε, τώρα πουλάμε χαρτάκια με λιβάνι
απ’ το Αϊβαλί  στα πανηγύρια
κι έξω από τα κοιμητήρια.
Ελλάδα μητριά και ψεύτρα,
μας χτίκιασες μέσα στις ξύλινες παράγκες!
Γενεές γενεών τα ίδια λες στα παιδιά σου,
δεν έχω άλλα να σας δώσω,
ψυχές μαραγκιασμένες απ’ τα σημάδια,
οι αιώνες ετοιμόρροποι
βουλιάζουν στον βυθό του Αιγαίου…

                                                        30  Ιουλίου 2022

                                                                    Από τη συλλογή «Ο καθρέφτης της μνήμης»

 

Το πρώτο ποίημα εδώ.
Το δεύτερο ποίημα εδώ.
Το τρίτο ποίημα εδώ.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: