Άνεργοι

“Όμως απ’ της ζωής το βυθό
κι άλλοι άνεργοι ανεβαίνουν
Βγαίνουν στην επιφάνεια
Ανασαίνουν
κι έρχονται να σε συναντήσουν
Σου δίνουν το χέρι τους…”

Άλλον ένα χειμώνα, άλλη μιαν άνοιξη
άνεργος είσαι
Κι έρχονται τα καλοκαίρια
τα μακρινά, τ’ απλησίαστα
σαν απόμακρες χαρές
σαν λαμπερή θάλασσα που σ’ αρνιέται
Κι όταν της θάλασσας τα κύματα
δεν αφρίζουν στους βράχους
ούτε στα πόδια σου μπροστά
το βυθό της κοιτώντας
όμορφη θέλεις η ζωή σου να ‘ναι
Όμως απ’ της ζωής το βυθό
κι άλλοι άνεργοι ανεβαίνουν
Βγαίνουν στην επιφάνεια
Ανασαίνουν
κι έρχονται να σε συναντήσουν
Σου δίνουν το χέρι τους
το υψώνουν το χέρι σου
ενωμένοι να ‘στε, μια γροθιά
τη στρόφιγγα να κλείσετε
άνεργοι, σαν απόνερα
μην, σε μιαν άκρη, πετιούνται.

 

Στρατής Γαλιάτσος

 

Εικόνα: “Άνεργοι” του Van Winslow

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: