Αλέξανδρος Στεργιόπουλος: “Ευστοχία υλικού”

Ο ανώνυμος ήρωας της καθημερινότητας και οι πληγές του. Τα σημάδια του σώματος συναντούν αυτά της ψυχής και μαζί την προσπάθεια για επιβίωση. Η αξιοπρέπεια και η προσδοκία δίνουν τον τόνο και η οργή θρέφει την ελπίδα. Ποιήματα πετράδια φωτός και σκότους. Λόγια λυρικά και αιχμηρά.

Εικόνα μεσημεριού

Η εξαθλίωση επαιτεί
έξω από ένα κατάστημα Hermes.
Η υποκρισία και η αδιαφορία
πίνουν καφέ στα πόδια του Zonars.
Κι εγώ κάθομαι σ’ ένα παγκάκι,
στη Βουκουρεστίου,
ακούγοντας τις σκέψεις μου
να συντρίβονται στη μοναξιά της λύπης μου.

Αμετανόητοι

Με το πουκάμισο
του φιδιού μάς έντυσαν.
Γι’ αυτό σερνόμαστε
σ’ ένα βουνό άπειρων εγώ.

Ο Αλέξανδρος Στεργιόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Μετά το λύκειο, σπούδασε σε ιδιωτική σχολή αθλητικής δημοσιογραφίας. Έχει εργαστεί σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς σταθμούς. Συνεχίζει να ασχολείται με το αθλητικό ρεπορτάζ. Παράλληλα, δουλεύει στο χώρο του βιβλίου δημοσιεύοντας βιβλιοκρισίες-βιβλιοπαρουσιάσεις.