Μίλα μου για ατομική ευθύνη

Έχει ατομική ευθύνη όποιος λοιδορούσε τους εργαζόμενους στο Μετρό όταν απεργούσαν, όποιος τα βάζει με τους νοσοκομειακούς γιατρούς που κατεβαίνουν στον δρόμο για τη δημόσια υγεία, όποιος στοχοποιεί τους μαθητές που αντιδρούν στην κοροϊδία. Κι όποιος ανέχεται αυτήν την κοροϊδία και δεν αντιδρά εξοργισμένος.

Εικόνες σαν κι αυτές που ακολουθούν κατακλύζουν τα ΜΚΔ τις τελευταίες ώρες.

Εμείς επιλέξαμε ενδεικτικά από το Twitter μια σχετική ανάρτηση, αλλά αν τις μαζέψει κανείς με υπομονή, μπορεί να κάνει ολόκληρο άλμπουμ.

Το άλμπουμ της εποχής της πανδημίας και της ατομικής ευθύνης. Του εμπαιγμού της κυβέρνησης που υψώνει το δάχτυλο, ενεργοποιεί τον κοινωνικό αυτοματισμό και είναι έτοιμη να στοχοποιήσει τους πάντες για να αποσείσει τις δικές της ευθύνες. Πόσο δύσκολο ήταν άραγε να σκεφτεί κανείς ότι καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι θέλουν να πάνε το πρωί στη δουλειά τους και θα προκληθεί συνωστισμός αν δεν έρχονται τακτικά οι συρμοί; Πόσο δύσκολο ήταν να λάβει μέτρα και να προλάβει αυτή την κατάσταση, που είναι υγειονομική βόμβα; Προφανώς πολύ δύσκολο ως απίθανο, όταν μιλάμε για μια αστική κυβέρνηση, που βλέπει τη δημόσια υγεία σαν κόστος.

Φταίμε όμως εμείς, ο καθένας μας προσωπικά. Που γεννηθήκαμε φτωχοί και δεν έχουμε αυτοκίνητο ή δεν το χρησιμοποιούμε για να μην κολλήσουμε στην κίνηση. Που δε γίναμε άριστοι να μας μπουκώνει το κράτος με χρήμα και πρέπει να πηγαίνουμε στη δουλειά κάθε μέρα. Που συνωστιζόμαστε έτσι ανεύθυνα, αντί να περιμένουμε τον επόμενο συρμό, που θα είναι ακόμα πιο γεμάτος.

Και προπαντός, φταίμε όλοι μαζί και ο καθένας μας προσωπικά, όσο ανεχόμαστε αυτή την κοροϊδία και δεν εξοργιζόμαστε, δεν κάνουμε κάτι για να την αλλάξουμε. Όσο τους αφήνουμε να υποδεικνύουν βολικούς ενόχους, τους νέους στις πλατείες -όσο έχει ακόμα καλό καιρό-, τους μαθητές που αντιδρούν και κάνουν καταλήψεις, αύριο τους υγειονομικούς που θα βγουν στον δρόμο.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: