“Του άρεσε πολύ το ποδόσφαιρο. Δεν πήγαινε στο γήπεδο, αλλά από την τηλεόραση δεν έχανε ποτέ τα ματς όποτε είχε αγγλικό ποδόσφαιρο, που του άρεσε πολύ, ακριβώς γιατί ήταν «δυνατό» ποδόσφαιρο, με τους Εγγλέζους διαιτητές να μη σφυρίζουν τόσο συχνά «τάκλιν» που για τα δικά μας δεδομένα εθεωρούντο άγρια…”
“Η Πολυδούρη δεν υπήρξε μόνο θύμα του εαυτού της…αλλά και τής κοινωνικής μοίρας της σα γυναίκα. Κι αυτό είναι το σημαντικότερο και το πιο διδακτικό. Γιατί ή Π. διαγράφει μια πορεία λάθος. Ένας άνθρωπος τόσο προικισμένος αρρωσταίνει αρχικά, γιατί ο άντρας που αγαπά και πιστεύει, την απογοήτεψε. Και πεθαίνει αργότερα, γιατί αυτός ο άντρας πέθανε. Αυτή η γυναίκα είναι απαράδεκτη…”
Ο πρόσφυγας απ’ το Τσεσμέ της Ερυθραίας , απέναντι απ’ τη Χίο, Φώτης Χονδρουδάκης ή Αγγουλές, σαν τέτοια μέρα ταξίδευε απ’ τη Χίο προς Πειραιά. Ήτανε 26 προς 27 Μάρτη ξημέρωμα όταν στο πλοίο Κολοκοτρώνης, βρέθηκε νεκρός, στο διάδρομο της τουριστικής θέσης, έχοντας ένα εικοσάρικο στην τσέπη.
“Και όμως, αυτός ο “λογικός”, αυτός ο ειρηνόφιλος, αυτός ο άγιος Σαραντάρης, έφυγε πρώτος για τα αλβανικά βουνά κι έπεσε πρώτος αυτός από τους ανθρώπους μας του πνεύματος ανθιστάμενος, όσο μπορούσε, στην εισβολή και στην επιδρομή της βίας και της φασιστικής αλαζονείας στα ελληνικά χώματα…”
Πλήρης ημερών έφυγε από τη ζωή ο Γιάννης Δάλλας, από τους σημαντικότερους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς, δοκιμιογράφος και μεταφραστής, πανεπιστημιακός δάσκαλος και μεταφραστής έργων της αρχαίας γραμματείας, σπουδαίος μελετητής του Κώστα Βάρναλη και του Κωνσταντίνου Θεοτόκη.
Σήμερα, μπορεί και να μας φαίνεται περίεργο να μιλάει ένας Τούρκος με αυτά τα λόγια για την Ελλάδα. Ειδικά το τελευταίο διάστημα που φουντώνουν οι φωνές μίσους για το γειτονικό λαό. Τι έχουμε να χωρίσουμε όμως οι δύο λαοί;
Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ άφησε σπουδαία παρακαταθήκη πίσω του. Θα τον θυμόμαστε για πάντα ως έναν ακατάπαυστο αγωνιστή, που κατάφερε με την τέχνη του και το παραδειγμά του να διερευνήσει νέα πεδία κοινωνικής χειραφέτησης για τους «σεισμούς που μέλλονται να ’ρθούν». Γεννήθηκε σαν σήμερα στις 10 Φεβρουαρίου του 1898.
«Είναι 21 χρόνια σαν σήμερα, που η Ελλάδα έσπασε τις αλυσίδες. Η ημέρα αυτή του Ευαγγελισμού είναι ημέρα χαράς και δακρύων. Χαιρόμαστε για το μέλλον, κλαίμε για τη σημερινή υποδούλωση. Τι να πω για το παρόν; Η διαφθορά είναι τόσο γενική κι έχει τόσο βαθιές ρίζες, ώστε προξενεί κατάπληξη. Όταν οι αίτιοι αυτής της κατάστασης χτυπηθούν εντελώς, τότε θα είναι μια ηθική αναγέννηση…»
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών η ποιήτρια και μεταφράστρια Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ.
Στα 110 χρόνια από τη γέννησή του, ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στον ποιητή Νίκο Καββαδία, που το έργο του αγαπήθηκε από το λαό και τη νεολαία, μελοποιήθηκε και τραγουδήθηκε και συνεχίζει να συγκινεί και τις νεότερες γενιές.
