Ο πολύπλευρος πόλεμος που άνοιξε προς όλους εκείνους που τύφλωναν κι’ αδικούσαν το λαό κι’ οι ιδέες του οι ασυμβίβαστες με τα καθιερωμένα, τον έφεραν σ’ αντίθεση με το περίγυρό του, με την τάξη του και με την ίδια του την οικογένεια.
“Ο Γιάννης Ρίτσος, με το έμφυτο ταλέντο του, συνέβαλε στην κάθαρση από κάθε είδους συκοφαντία, στενόμυαλη και μηχανιστική αντίληψη της έννοιας «στρατευμένος» κομμουνιστής καλλιτέχνης, στρατευμένη ποίηση, στρατευμένη τέχνη.”
Κατατάσσεται στην ίδια κατηγορία με λογοτέχνες σαν τον Μπρεχτ, που βλέπουν τη δημιουργία τους ως απλή προσφορά στον αγώνα. Ήταν πρωτοπόρο πνεύμα στη θεωρία και στην πράξη. Ήταν διανοούμενος, αλλά ταυτόχρονα άνθρωπος του λαού. Γι’ αυτό και η ποίησή του μιλά και στον απλό αγρότη και στο διανοούμενο.
Ο Λαπαθιώτης πίστευε πως μόνο μέσα σε μια κομμουνιστική κοινωνία η παρακμή δεν έχει θέση και πως μόνο σε μια τέτοια κοινωνία ο άνθρωπος ολοκληρώνεται ως άτομο. «Η κομμουνιστική κοινωνία είναι το τελευταίο ατού της ταλαιπωρημένης ανθρωπότητας. Αν αποτύχει και σ’ αυτό, δεν της μένει παρά να επιστρέψει στο σκοτάδι και στην αποκτήνωση», έλεγε.
Σαν σήμερα, στις 30 του Οκτώβρη 1896, γεννήθηκε ο ποιητής και πεζογράφος Κώστας Καρυωτάκης.
Σαν σήμερα, στις 30 του Οκτώβρη 1988, έπαψε να χτυπά η καρδιά του Τάσου Λειβαδίτη. Ο μεγάλος μας ποιητής έφυγε από τη ζωή αθόρυβα όπως έζησε, ταξιδεύοντας «πλάι στα ονόματα των άστρων και τα καθήκοντα των συντρόφων»…
53 χρόνια από τη δολοφονία του Επαναστάτη Ποιητή (9 Οκτ. 1967) 47 χρόνια από το θάνατο του Ποιητή της Επαναστάσης (23 Σεπ. 1973)
Πεζογράφος, παιδαγωγός και αγωνίστρια, η Έλλη Αλεξίου έζησε περίπου έναν αιώνα, πάντα κοντά στον άνθρωπο και στα παιδιά που λάτρευε. Πίστευε στην ανθρώπινη αξία. Δεν ανήκε στο ΚΚΕ για να καρπωθεί ή ν’ αναδειχτεί μέσα από αυτό. Όταν ήθελε να ορκιστεί έλεγε: «Στο λόγο της κομματικής μου τιμής»
Σαν σήμερα, στις 23 του Σεπτέμβρη 1973, έφυγε από τη ζωή βαριά άρρωστος ο Χιλιανός κομμουνιστής ποιητής Πάμπλο Νερούδα. Τις τελευταίες μέρες της ζωής του βρισκόταν σε κατ’ οίκον περιορισμό από τη χούντα του Πινοσέτ.
Η Βούλα Δαμιανάκου γράφει για τις τελευταίες μαρτυρικές στιγμές του πατέρα της που δολοφονήθηκε μετά από φριχτά βασανιστήρια από Έλληνες φασίστες υμνητές του Χίτλερ, και ο Βασίλης Ρώτας καταθέτει μερικούς στίχους στη μνήμη του πεθερού του Αντώνη Δαμιανάκου.
