Ο Γεώργιος Δροσίνης χρησιμοποιεί τη γλώσσα των απλών ανθρώπων. Τα θέματά του είναι παρμένα από τη ζωή τους, τους αφορούν. Το έργο του αποπνέει ανθρωπιά, αγγίζει τον απλό καθημερινό άνθρωπο ανεξάρτητα από εποχές.

Και εγώ τη νύχτα αυτή προσκάλεσα σε δείπνο μυστικό τον Τομ Σόγιερ, τον Όλιβερ Τουίστ, το Γιάννη Αγιάννη, το κοριτσάκι με τα σπίρτα, το Ρομπέν των φτωχών, τον πατερούλη Γκαπόν σφαγμένο στην Κόκκινη Πλατεία και τον Κάρολο Μαρξ, που φέρνει δώρο σε όλους εμάς τον μισόγραφτο τρίτο τόμο από το “Κεφάλαιο”.

Το καλοκαίρι του 2019, οι παραγωγοί του ντοκιμαντέρ “Καινούργιος Ουρανός” ήρθαν σε επαφή με τον συνθέτη Θάνο Μικρούτσικο, για να τους απαγγείλει ποιήματα του Πωλ Ελυάρ, που θα συμπεριληφθούν στο ντοκιμαντέρ για τις ηρωικές μαχήτριες του ΔΣΕ.

Μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο της Ανθής -Η. Δρίλλια υπό τον τίτλο ”A n k o u” από το εκδοτικό εγχείρημα «Αμείλιχος».

Βγαίνουν από την πίπα σου σαν απ’ το Λύχνο του Αλαδδίνου

“Να, κ’ εκεί, αγάπη μου, εκεί στη γωνιά, κοίταξε την άνοιξη πούρχεται
κοίταξε αυτά τα παλικάρια που μάς γνέφουνε με τα δρεπάνια
και τα κορίτσια πίσω τους που δένουν σε δεμάτια τις αχτίνες του ήλιου
κοίταξε, μάς γνέφουν. Όλα μάς γνέφουν. Καλημέρα…”

“Τα παιδιά τραγουδούν
με τη δική μας φωνή τα δικά μας τραγούδια
και με τα λόγια εκείνων που εκτελέστηκαν
με το κεφαλι ψηλά ή χάθηκαν
στις εξορίες και τις φυλακές…”

Μ’ ένα χαμόγελο γαρύφαλλο αναμμένο
Που δεν κατάφερε ούτε η εκτέλεση να σβήσει

“Το χέρι που στα φύκια σ’ έχει ρίξει,
να το ’κοβα ψηλά μ’ ένα δρεπάνι,
ο κόσμος σα μυλόπετρα να τρίξει…”

Σε ένα σπάνιο βίντεο ο Μανόλης Αναγνωστάκης ακούγεται να διαβάζει το ποίημα «Στο παιδί μου» ενώ τον βλέπουμε σε ευτυχισμένες οικογενειακές στιγμές…