«…στις 28 του Απρίλη, η Μαρία, με φωνή που μόλις ακουότανε από τη βραχνάδα, αποχαιρέτησε την αδελφή της Βιργινία, όπως κάθε βράδυ. Κοντά της έμεινε ο πιστός κι αφοσιωμένος φίλος με το πρόσχημα πως θα της κρατούσε για λίγο ακόμη συντροφιά. Από καιρό είχαν συνεννοηθεί οι δυο τους. Πως όταν θα ’φτανε το τέλος…»
“…αυτά τα δάκρυα, που αστείρευτα πια κυλάν στα πάθη των λαών και στην καμένη γη…”
Γιατρειά δεν παίρνω πια, τα φρένα μου λασκάρουν, Γυρνάω αλλόφρονας κι αιώνια ταραγμένος· Παραμιλάω και τα λόγια μου σαλτάρουν, Σε μια ασυνάρτητη αλήθεια είμαι χαμένος.
“…δι’ ευχών των αγωνιστών, ελέησον τον λαόν, και σώσον ημάς απ’ τους καπιταλιστάς, εν Ελλάδι, που μας έβγαλαν το λάδι…”
“Στα χέρια μας το αίμα απ’ τα καρφιά Ή θ’ αναστηθούμε όλοι, ή κανένας…”
“Στο Γολγοθά όταν οδεύουν οι θεοί, στους πέντε ανέμους θα βρεθούνε οι λαοί κι η άγια πλάση θα πνιγεί στ’ αθώο αίμα, στην προδοσία και στων έκφυλων το ψέμα…” Ένα κείμενο, ένα ποίημα κι ένα video του Γιώργου Δ. Μπίμη
Σαν σήμερα, πριν από 100 ακριβώς χρόνια, γεννήθηκε ο μεγάλος ποιητής Τάσος Λειβαδίτης. Στη ζωή του βάδισε τον δρόμο του αγώνα για μια κοινωνία δίκαιη, απαλλαγμένη απ’ τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Με το έργο του ενέπνευσε αγωνιστικά τους απλούς ανθρώπους, να παλεύουν με όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια, ενάντια στο άδικο, για την εξύψωση του ανθρώπου
“Λειψοί ή περισσοί; Αίνιγμα! Μυστήριο γύρω οι τόποι κι ο σπαραγμός της μύτης μας μοιάζει άνθος του ουρανού — Δε φτάσαμε ή περάσαμε — κι εμείς — νάμαστ’ ανθρώποι; δώθες τάχα σταθήκαμε ή πέρα από το νου;”
“…για το δικό μας το καλό ας αναρωτηθούμε το εξής: αν υπήρχαν δικαιώματα για όλους εμάς στη δύση θα χρειαζόταν να καταβάλλει ο αξιότιμος πρωθυπουργός τόση μεγάλη προσπάθεια για να μας πείσει;…”
«…Εμπρός, απ’ το λενινιστικό το μονοπάτι, προχώρησε λαέ! Έχουμε ομαδάρχη — το κόμμα μας το ΚΚΣΕ.» Προδημοσίευση του ποιήματος «Τραγούδι-αστραπή» του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι σε μετάφραση-απόδοση: Κ. Λύγκουρη-Ν. Γαλάνη, εκδόσεις Ενάντια
