“…ελλάδα, το φως σου στεγνώνει τις στέρνες μας –στις απεργίες και τις διαδηλώσεις ξεδιψάμε– το φως σου βάζει φωτιά στα σπαρτά μας –με σίδηρο και αμόνι χορταίνουμε– το φως σου ξεπετσιάζει τα δάχτυλά μας –τις γροθιές σφιχτές στις τσέπες μας κρατάμε–…”
Εσύ κυνηγημένο αγρίμι, διωγμένος απ’ το σπίτι σου Σακατεμένος από μάχες που βία ωμή τις γένναγε Κι αιώνες βαρβαρότητας με βιαστές και μακελλάρηδες Που σου έδιναν επιλογή: νεκρός ή σκλάβος.
“…τώρα είναι η ώρα αν πρόκειται να σωθούμε Χαστούκι στην καπιταλιστική εντροπία…”
Εξήντα χρόνια από την πρώτη έκδοση του αντιπολεμικού μυθιστορήματος (1962) | «Ο μεγάλος ένοχος για την ανθρώπινη δυστυχία, ο εχθρός κάθε προόδου είναι ο πόλεμος και τα οικονομικά συμφέροντα που τον προκαλούν»
“Πόσους Βαγγέληδες χωράει αυτός ο τόπος, Να εξοντώνει λίγο, λίγο, σιωπηλά; Σου λένε «ότι και να πεις, χαμένος κόπος», Θα τους βαφτίζουνε πρεζόνια και φρικιά, Και αδερφές κι αναρχικούς και τρομοκράτες, Και θα σου λένε «οι ψυχές τους είναι σκάρτες»…”
Στίχοι του Ευρυτάνα Ιχνηλάτη προς τιμήν του Πρωτοκαπετάνιου της Αντίστασης…
—Πού να βρίσκεσαι ιππότη αγνέ, όλο λάμψη, μες στους άλλους ιππότες εσύ ο πιο ωραίος; — Του αντάρτικου ανάβω τη δάδα· έχω χρέος το σκοτάδι, κυρά, το σκοτάδι να κάψει.
Ο Ιωνικός Σύνδεσμος προσκαλεί σε ένα αφιέρωμα στον Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, “Ποίηση και Επανάσταση”, στην αίθουσα εκδηλώσεων «Στράτος Μελεμενής», Τσουρουκτσόγλου 1 & Λ. Ηρακλείου 251, Ν. Ιωνία.
“Μοίρα σου κάνε την ψυχή και απ’ την ψυχή σου ζήτα, μια νίκη, έστω εφήμερη, μες στη βαριά μας ήττα!”
Αλήθεια, γιατί τα τράβηξε όλα αυτά η Όπη; Τι το κακό έκανε αυτή η μικρή Μπουμπουλινίτσα; Το ότι αγάπησε πολύ την πατρίδα της, το ότι δεν το άντεχε η μικρή της καρδιά να την βλέπει σκλαβωμένη; Το ότι έκανε το υπεράνω όλων χρέος της, αυτό ήταν το αμάρτημά της και της αναποδογύρισαν όλη τη ζωή;
