Ο Μποστ υπήρξε αναμφίβολα ανάμεσα στους σημαντικότερους πολιτικούς γελοιογράφους του αιώνα που μας πέρασε. Τόσο η αισθητική αξία των σκίτσων και των πινάκων του, όσο και ο χιουμοριστικός, προοδευτικός και συνάμα αιχμηρός λόγος των γελοιογραφιών, χρονογραφημάτων και θεατρικών του έργων, τον κατέστησαν από τους δημοφιλέστερους και ευρύτερα αναγνωρίσιμους εκπροσώπους τους τέχνης του.

…Ύφανε η νύχτα της ομίχλης πέπλα και, πριν φύγει,
σκέπασε τα Καλάβρυτα με σάβανο θολό, πηχτό.
Με κρύες γάζες τύλιξε των σκλάβων τις καρδιές,
πικρή στη γέψη στέγνωσε τη γλώσσα,
της αναπνιάς πλοκάμια, μάργωσε τα στήθη…

Νιώθω σα νάχω φοβερές πληγές, όταν βλέπω πως ο κάμπος μου μένει χέρσος. Πόσα χωράφια τότε δεν έδωσαν καρπό εξαιτίας του πολέμου! Ο πιο θανάσιμος εχτρός μου είναι εκείνος, που ξαπολνά τον πόλεμο.

Τα Τοπόλιανα είναι ένα όμορφο ορεινό χωριό της Ευρυτανίας, παραδοσιακά γνωστό για τους χωρατατζήδες κατοίκους του και τις φάρσες που σκάρωναν (και σκαρώνουν) μεταξύ τους, αλλά και …στους μουσαφιραίους. Σε μια τέτοια αθώα φάρσα «πρωταγωνιστεί» και ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης.

Γιατί πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από το φόβο και την ανησυχία, τη χρειάζεται την ποίηση. Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα, και τι θα γινόμασταν αν η πνοή μας λιγόστευε;

Δυο υπέροχα ποιήματα – τραγούδια του Γ. Δροσίνη, μελοποιημένα από τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μιχάλη Κουμπιό

Ο Γρ. Ξενόπουλος, στα χρόνια της χιτλερικής κατοχής πήγε με το μέρος του λαού. Εντάχθηκε στις γραμμές του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ) και παρά την προχωρημένη ηλικία του πρόσφερε πολύτιμες υπηρεσίες στον αγώνα.

Η ιστορία είναι αληθινή κι ο Παρνασσός πρόσωπο υπαρκτό, ή μάλλον δυο πρόσωπα. Μόλις σκοτώθηκε, ο Παρνασσός, τ’ άρματά του ζώστηκε και μαζί το ψευδώνυμό του, ο αδελφός του.

Ο Νέλσον Μαντέλα υπήρξε προσωπικότητα παγκόσμιας ακτινοβολίας, που η αγωνιστική διαδρομή του ενέπνευσε εκατομμύρια αγωνιστές σε όλο τον κόσμο.

Μα πάνω απ’ τη λάσπη που περπατάνε με τα μαστίγιά τους
οι μισθοφόροι της νύχτας,
κι απάνω απ’ όλες τις φυλακές, πολύ πάνω,
ψηλότερα από κάθε άλλη φορά.

– Δόξα και τιμή στους νεκρούς μας! Δόξα και τιμή στους νεκρούς μας!

Αδέλφια μας όλου του κόσμου.

Η σημαία μας κυματίζει ακόμα.