“…Ήταν ειρωνικός, μα και θλιμμένος, στο παλκοσένικο ένας μώμος τραγικός, ήταν ολοφυρόμενος, απεγνωσμένος, σαν εμπροστά σε θαύμα, εκστατικός…”
Το ποίημα γράφτηκε για την εκδήλωση της ΟΓΕ που πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή το 2017, τιμώντας την 8η Μάρτη. Είναι ένα χιουμοριστικό ποίημα, που όμως περιγράφει την καθημερινότητα και την ωμή πραγματικότητα που βιώνουν πολλές γυναίκες έως και σήμερα.
Υφάντρες μου της ζωής, γιορτή δικαίωσης της εργατιάς θα γίνει, Όταν στα φορέματα και στης γης το χαλί, θα έχετε χαράξει, Της ούγιας νικηφόρο γαζί , «τις σατραπείες νικήσατε Λαοί»
Αφιερωμένο στις γυναίκες της βιοπάλης και του αγώνα για ένα καλύτερο αύριο
Ο Ζήσης Σκάρος (1917 – 8 Μάρτη 1997) από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του σοσιαλιστικού ρεαλισμού στην Ελλάδα, άφησε μια σπουδαία λογοτεχνική κληρονομιά κι ένα ακόμα σπουδαιότερο παράδειγμα αγωνιστικής στάσης ζωής και δημιουργίας, που λίγοι κράτησαν με τόση συνέπεια.
Ξαγριωμένοι πια οι οπλοφόροι, χύμησαν πάνω του με τους υποκόπανους και το κυνήγησαν μακριά, πετώντας του ξύλα και πέτρες. Αλλά με νέο κύκλο τ’ άλογο, πιο μεγάλο μέσ’ απ’ τα χωράφια, ξαναβγήκε με νέο μπουλούκι από πιο πολλούς χωριάτες στο δρόμο.
Γρηγόρης Αυξεντίου 29 χρονών. (…)Είμαι 29 μόλις χρονώ και το μόνο που ξέρω είναι πως θέλω να ζήσω. Δεν πρόφτασα ακόμη να σκεφτώ, μια και δεν πρόφτασα να ζήσω. Μες στη μάχη τι να σκεφτείς;
Η συγκέντρωση πέρασε ήσυχη – οι απεργοσπάστες δεν τόλμησαν να κινηθούν – κι έτσι μπόρεσα και τον είδα από κοντά το Σάκη. Δεν είχε καθόλου αλλάξει ο παιδικός μου φίλος. Καθόλου μα καθόλου. Σε μια στιγμή θάρεψα μάλιστα πως δεν ήτανε συγκέντρωση απεργών εκείνη μα πως είχαμε στο γήπεδο μαζευτεί να παίξουμε ποδόσφαιρο με τη μπάλα του Σάκη…
«Συμπαραστεκόμαστε ενεργά στο λαό της Βενεζουέλας και στη νόμιμη κυβέρνησή του, καταδικάζουμε και καταγγέλλουμε τη νέα άγρια επίθεση του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ, της ΕΕ και των λακέδων τους –των αντιδραστικών λατινοαμερικανικών κυβερνήσεων του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ)»
Η άγνωστη επιστολή του Καίσαρα Εμμανουήλ προς τον Νίκο Καββαδία, που γράφτηκε μετά την κυκλοφορία του γνωστού ποιήματος του δεύτερου «Γράμμα στον ποιητή Καίσαρα Εμμανουήλ», που μελοποιήθηκε από τον Δημήτρη Ζερβουδάκη.
