Οι δύο εκδόσεις του ζωγράφου Τάκη Βαρελά Το «Σημειωματάριο Ανησυχίας» και «Στα café της αναμονής», από τον εκδοτικό οίκο ΕΝΤΥΠΟΙΣ αποτελούν την προσωπική κατάθεση σχεδίων και σημειώσεων που πυροδοτούσε η καθημερινότητα του, στα café και εκεί που συναντιούνται ή συχνάζουν οι άνθρωποι για να κοινωνούν τις ανάγκες τους.
στέκεται ακόμη ντυμένη απόκρημνα. Την λεν μαρία και Μάγδα περισσότερο, και άλλα ονόματα πολλά ή δεν την λεν καθόλου. Γύρω θηρία κι ουρλιαχτά, κριτές κι επικριτές. Από ποια σπηλιά γυρίζεις, πες μου / Τι δεν είδες, τι δεν βρήκες / Ποιός δρόμος ράγισε, ποιό φως /πες μου φωνάζω σε πιστεύω…
Σε κάμπο ανθισμένο κρατήσου, Εκεί που τις μάχες σου δίνεις· Για όσα ποτέ δεν προδίνεις Θα παίζεις διαρκώς τη ζωή σου. (Χοσέ Μαρτί, Απλοί Στίχοι)
Εκείνος που ’πεσε − ίσως και να ’τανε συνεχώς ανύποπτος στους μελλοντικούς και πραγματικούς σκοπούς του, − δεν κατείχε κανέναν πυλώνα ενώ γνώριζε πότε αλλάζει φέρσιμο το σίδερο
“…Ποιος χτυπάει το τζάμι; Ένα πουλί! Φαντάστηκες ποτέ πουλί τόσο επίμονα με τη μύτη τικ τικ, τικ τικ κι έπειτα πάλι: τικ τικ… Τι θέλει το πουλί απ’ το δωμάτιο;…”
Την σπίθα έκλεψα την έκαμα φωτιά και μ’ έδεσαν οι θεοί στην μαύρη πέτρα, να μην ανάψω των ραγιάδων την καρδιά, να μην αλλάξω της ζωής τ’ άδικα μέτρα.
Ο Άλμπερτ Μαλτς ασχολήθηκε με το θέατρο και τον κινηματογράφο. Έγραψε διηγήματα και μυθιστορήματα, με πιο γνωστό «Το υπόγειο ρεύμα». Για την ένταξή του στο ΚΚ ΗΠΑ θα διωχτεί με τον διαβόητο νόμο του Μακάρθι και θα φυλακιστεί.
Σαρανταεφτά χρόνια έζησε ο Γ. Κοτζιούλας από τη γέννησή του το 1909 στην Πλατανούσα της Ηπείρου. Όραμά του: μια κοινωνία δικαιότερη και μια ζωή καλύτερη. Φανερή είναι η επίδραση του σοσιαλισμού σε έργα του.
Ο Όργουελ έχει δώσει δείγματα γραφής με τα αντικομουνιστικά – αντισοβιετικά έργα του η “Φάρμα των Ζώων” (που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1945 και σατίριζε την Οκτωβριανή Επανάσταση και κατήγγειλε το σοβιετικό σύστημα) και το “1984”, (γραμμένο το 1948, που σαφώς στρεφόταν εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης).
Λένιν, τα ευχαριστώ μας δέξου από την άκρια της γης. Γιατί από τότε, οι αποφάσεις σου, και το περπάτημά σου τ’ αλαφρύ, τ’ αστραποβόλα μάτια σου, έρημους δεν αφήνουν τους λαούς μες στον αγώνα που τραβάει για τη χαρά. (Πάμπλο Νερούδα) * Για τα νιάτα της πατρίδας μου θέλω την ελπίδα του Λένιν. (Ρόκε Δάλτον)
