Με τις εκδόσεις των Γκριμ, γεννιέται ένα νέο λογοτεχνικό είδος, το παραμύθι για παιδιά με τον επακόλουθο «κοινωνικοποιητικό» του ρόλο.
Τρυφερός ποιητής της φύσης και του έρωτα, αλλά και μπαρουτοκαπνισμένος επαναστάτης, υπήρξε άξιο τέκνο της αιώνια ανυπότακτης Ευρυτανίας.
Ψαράδες, ναυτικοί, ξενιτεμένοι, άνθρωποι του μόχθου αλλά και ξωμάχοι διηγούνται τις μικροχαρές, τις λύπες, τους καημούς της νησιώτικης ζωής, στις «Νησιώτικες Ιστορίες» του Αργ. Εφταλιώτη, που από πολλούς θεωρούνται ως το αριστούργημά του. Έρωτες, οικογενειακές ατυχίες, χτυπήματα της μοίρας αλλά και περιστατικά της εθιμικής ζωής, ξαναζωντανεύουν νοσταλγικά μέσα από τις αναμνήσεις του συγγραφέα…
Αν και Δημοκρατικός στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, ο Ασίμοφ κίνησε υποψίες πως ήταν συνοδοιπόρος των κομμουνιστών ακόμα και … σοβιετικός κατάσκοπος.
Φυσικά, έχουμε σήμερα ως ιδεολογικούς εχθρούς του Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ τους ιδεολογικούς απογόνους του Κύρκου και ομοϊδεάτες του Χρυσοστομίδη, που συγκυβέρνησαν την Ελλάδα το 2012 ως «Δημοκρατική Αριστερά» μαζί με τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και το ΠΑΣΟΚ, και που συγκυβερνούν σήμερα ενταγμένοι στο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους ΑΝΕΛ και με πλήθος στελεχών του ΠΑΣΟΚ.
Φτάνουν με τη λαχτάρα του λαού που φέγγει ωραίος. Φτάνουν στην αύρα της νέας αυγής που σιμώνει, έτσι, ήσυχα, όπως αυτός που ένα ελάχιστο χρέος απλά ξεπληρώνει. (Το πρώτο ποίημα που γράφτηκε μετά τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης)
– Να πάρουμε τα ξινάρια και τις τσάπες και να παλαίψουμε βρε γιε. (Γκουχ, γκουχ – βήχας). Να διώξουμε το λύκο και το χωροφύλακα. Μπροστά τα κορμιά, τα στήθεια ομπρός ούλοι για το δίκιο μας. Να φύγει το κακό απ’ τη γη μας και το κουβέρνο να δει το ζάφτι μας. Δεν αντέχουμε άλλο. Νισάφι πλιο.
Αν και ο μεγάλος μας ποιητής δεν πορεύτηκε με ευχές στη ζωή του, μα στο δρόμο του αγώνα για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος και το χτίσιμο της νέας, σοσιαλιστικής κοινωνίας, μερικές στιγμές πριν το φευγιό του 2018, το ποίημα του Κώστα Βάρναλη «Χρυσή πατρίδα» θα μπορούσε να διαβαστεί και ως ευχή για το νέο χρόνο που όπου να ’ναι θα χτυπήσει την πόρτα μας…
Η προφητεία της Σφίγγας, επιβεβαιώνεται. Το μπαστούνι να αποτελεί τώρα πια, το ασφαλέστερο στήριγμα. Ένα μπαστούνι που έρχεται σε επαφή με την γη, αυτήν που σε δέχτηκε για πάνω από 8 δεκαετίες
Όταν θα ‘ρθει του Χριστού η γιορτή στης άγιας της φάτνης την άκρη, τον πόνο να κάνεις γλυκιά προσευχή, να στάξουν τα μάτια μας δάκρυ…
