“Ντυθήκαμε τη σκόνη των αιώνων και να φωνάξεις δεν σε ακούει κανείς, ακόμα κι αν καίγονται τα σύμπαντα!…”
“Ορφανός και μόνος αναρωτήθηκε για το εύοσμον και το ευυπόληπτον της ημέρας. Ποτέ δεν ήταν δική του η καρδιά, πάντα του πάλευε για τον παγκόσμιο κτύπο…”
Η Σεμίνα Διγενή γράφει για τους «Άθλιους» του Β. Ουγκό, το πρωτοποριακό, κλασικό μυθιστόρημα που έβγαλε από το παρασκήνιο τον εργαζόμενο γαλλικό λαό. Ένα από τα σπουδαιότερα λογοτεχνικά έργα του ευρωπαϊκού 19ου αι. που επανακυκλοφόρησε από την «Σύγχρονη Εποχή» σε μετάφραση του σπουδαίου ποιητή Γιώργου Κοτζιούλα
“Η σιωπή δεν τελειώνει, η καρδιά μου ματώνει, πώς να κρύψεις τη φρίκη; Τούτη η γη δε σου ανήκει. Χάθηκε ο σεβασμός κι έγινε βιασμός, βλέπουμε, δε μιλάμε, ίσως ούτε πονάμε…”
Σαν σήμερα, στις 2 του Αυγούστου 1824, γεννήθηκε στη Λευκάδα ο ποιητής και πολιτικός Αριστοτέλης Βαλαωρίτης. Υπήρξε από τους μεγαλύτερους ποιητές της Επτανησιακής Σχολής, με βαθιά επίδραση του ποιητικού του έργου στη νεοελληνική λογοτεχνία.
“Τι παράξενο μεσημέρι! Ο Αυγουστιάτικος ήλιος τραυμάτισε τα χελιδόνια, τα πότισε μούστο και ρακί για να μην πονάνε…”
«Με λένε Σίσυφο, ο κέρδιστος των ανδρών, και γίνηκα ο βράχος μου! Χωρίς αυτόν, δεν μπορώ να διανοηθώ την ύπαρξή μου…. Με λέγανε Σίσυφο κάποτε, τώρα, είμαι ο βράχος μου»
“Έχω έναν φίλο σαν κι εμέ κι ακόμα πιο καλό, πούχει διαβάσει εντατικά ιστορία και το χάρτη της Γης τον ξέρει υπέροχα και μόλις τον καλώ βρίσκεται πάντα πρόθυμος μ’ εμέ ταξίδι νάρτει…”
Ο σπουδαίος ποιητής Γιώργος Κοτζιούλας (1909-1956) «ξαναγράφει» σε καθαρά και ρέοντα ελληνικά «Τους άθλιους» του Γάλλου ρομαντικού Βίκτορ Ουγκό. Η κορυφαία εξαντλημένη εργασία του κυκλοφορεί από την «Σύγχρονη Εποχή»…
“Πιάσε αυτή τη στάχτη και κάν’ την φως Πιάσε το φως και κάν’ το σκεπτόμενο άνθρωπο…”
