Ο Λαπαθιώτης πίστευε πως μόνο μέσα σε μια κομμουνιστική κοινωνία η παρακμή δεν έχει θέση και πως μόνο σε μια τέτοια κοινωνία ο άνθρωπος ολοκληρώνεται ως άτομο. «Η κομμουνιστική κοινωνία είναι το τελευταίο ατού της ταλαιπωρημένης ανθρωπότητας. Αν αποτύχει και σ’ αυτό, δεν της μένει παρά να επιστρέψει στο σκοτάδι και στην αποκτήνωση», έλεγε.
Σαν σήμερα, στις 30 του Οκτώβρη 1896, γεννήθηκε ο ποιητής και πεζογράφος Κώστας Καρυωτάκης.
Σαν σήμερα, στις 30 του Οκτώβρη 1988, έπαψε να χτυπά η καρδιά του Τάσου Λειβαδίτη. Ο μεγάλος μας ποιητής έφυγε από τη ζωή αθόρυβα όπως έζησε, ταξιδεύοντας «πλάι στα ονόματα των άστρων και τα καθήκοντα των συντρόφων»…
Μπαίνει στην εκκλησία, στέκεται στην ουρά, και βλέπει. Ηλεκτρικά καντήλια, μεγάφωνα στους τοίχους, βιομηχανικοί πολυέλαιοι. Οι αγιογραφίες, οι τοιχογραφίες με χρώματα χαρωπά-καθόλου ευσέβεια και δέος δεν του εμπνέουν…
Η ποιητική συλλογή με τίτλο «Πρωινό άστρο και άλλα ποιήματα» που μόλις κυκλοφόρησε, είναι το 7ο βιβλίο του ποιητή και συγγραφέα Γιώργου Δ. Μπίμη
Είσαι ξεχωριστός γιατί είσαι με εκείνους που ζουν και πεθαίνουν για να παλεύουν για τα δυο σου παιδιά και τα παιδιά του κόσμου
“Να σε παιδέψ’ ο Πλάστης μου, κατηραμένη ξενητειά! Μας παίρνεις τα παιδάκια μας και μας αφίνεις στη φωτιά…”
Ένα ποίημα του Αντώνη Μπουντούρη
Ο Καρκαβίτσας μισούσε μ’ όλη τη δύναμη της ψυχής την αμαρτωλή πολιτική της άρχουσας τάξης της εποχής του, που με την ξενοδουλεία, την ανεδαφική προγονοπληξία και την πατριδοκαπηλεία κρατούσε το λαό και τον τόπο στη δυστυχία, την αθλιότητα και την ολόπλευρη καθυστέρηση. Κι ενάντια σ’ αυτά τα «οικεία κακά» αγωνίστηκε με αληθινό πάθος…
και μνέσκεις καταευχαριστημένος και μάπας… διακοσάχρονος, που θα ’λεγε κι ο μεγάλος αιρετικός της Χαλκίδας.