Σαν σήμερα, στις 11 του Γενάρη 1910, γεννήθηκε ο σπουδαίος ποιητής και συγγραφέας Νίκος Καββαδίας.
Για τον Γιάννη Ρίτσο η ζωή μας στον κόσμο είναι ένα έργο, όχι θεατρικό, είναι έργο ζωής, γεμάτο δράση για την επανάσταση και την αλλαγή. Η συμμετοχή μας σε αυτό το έργο ζωής είναι αναγκαία. Η τέχνη για τον Ρίτσο δεν διαφέρει από τη ζωή, αλλά μέσα από τη θέση – αντίθεση, είναι η εντατικοποίηση της ζωής για την αλλαγή της.
“Οι καινούργιες χρονιές του άγνωστου η ανατριχίλα και των αγώνων των λαών η πολύτιμη σκυτάλη ακούς φωτιά;” Κι εκείνη άναβε περισσότερο.
Πέντε αντιπροσωπευτικά ποιήματα μιας από τις σημαντικότερες φωνές της εποχής μας, με αφορμή τα 63 χρόνια της Μεγάλης Κουβανικής Επανάστασης, 1 Γενάρη 1959.
“…έχω διαβάσει τα βάσανα και τις χαρές των περασμένων χρόνων μου. Στους γκρίζους τοίχους των μαραμένων ξενοδοχείων έχω αφήσει κάτι από τα νιάτα μου…”
Η Κατιούσα προτείνει την ταινία «Μετέωρο και σκιά», σε σενάριο και σκηνοθεσία Τάκη Σπετσιώτη. Βασισμένη σε μια σειρά από αυθεντικά γεγονότα, η ταινία σκιαγραφεί τη ζωή του ποιητή Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, που πήγε κόντρα στις συμβάσεις του καιρού του
Στις 7 του Γενάρη 1944 ο σπουδαίος ποιητής και συγγραφέας Ναπολέων Λαπαθιώτης έφευγε από τη ζωή. Πίστευε πως μόνο μέσα σε μια κομμουνιστική κοινωνία η παρακμή δεν έχει θέση και πως μόνο σε μια τέτοια κοινωνία ο άνθρωπος ολοκληρώνεται ως άτομο.
Δυο τραγούδια της Ζωής Καραπατάκη
Ο Νερούδα όταν έλαβε το Νόμπελ δεν δίστασε να δηλώσει: «Υπάρχει ένας άλλος ποιητής που αξίζει πολύ περισσότερο από μένα αυτήν την τιμή, ο Γιάννης Ρίτσος»
Ήταν ένα μικρό σαραβαλιασμένο ραδιάκι που με δυσκολία έπιανε τα FM. Γέρικο και ταλαιπωρημένο εν γένει, η κεραία του στραβή σαν κέρατο – όσο πάσκιζε ο κυρ Ευγένης να τη συνεφέρει, να την ισιώσει, τόσο περισσότερο στράβωνε. Ο θάλαμος μπαταριών σπασμένος και σκουριασμένοι οι πόλοι επαφής. Για να συνεχίσει να παίζει, του ’βαζε δυο μεγάλες, πλακέ μπαταρίες «TIGER» από κείνες τις μετακατοχικές…
