Simple math

Μαθηματικά, ένας ωραίος τρόπος να λες ψέματα. Ή τουλάχιστον, ένας τρόπος να κρύβεις την αλήθεια. Ναι, αλλά ποια αλήθεια και ποιο ψέμα;

Οι πολιτικές που ακολουθούνται, μας λένε, ότι έχουν στόχο

• -τη μείωση του χρέους
• -τη μείωση του ελλείμματος
• -τον εξορθολογισμό και την ανάπτυξη

Οι πολιτικές αυτές βαφτίστηκαν με διάφορα ονόματα.

“Εκσυγχρονισμός, αναδιάρθρωση, ανάπτυξη, ανάκαμψη”

Υπηρετήθηκαν από διάφορες κυβερνήσεις με διάφορα πρόσημα.

“Δεξιές, αριστερές, κεντρώες, νεοφιλελεύθερες,νεοαριστερές, πράσινες, μπλε, ροζ και μαύρες”.

Είχαν όμως πάντα τον ίδιο στόχο:

“Υπεράσπιση ομίλων, μονοπωλίων, μεγαλοεπιχειρήσεων και μεγαλοκαρχαριών”

Και πάντα το ίδιο αποτέλεσμα:

Σύμφωνα με τον τελευταίο κρατικό προυπολογισμό παρατηρείται αύξηση του δημοσίου χρέους κατά 45 δις. ευρώ.

Πλέον φτάνει το 200% του ΑΕΠ.

Το έλλειμμα βρίσκεται στα 6,67 δις ευρώ.

Ο δανεισμός στα 51 δις. ευρώ για μια χώρα με ΑΕΠ 185 δις ευρώ.

• -Ο δανεισμός, μας λένε, εξυπηρετεί μισθούς, συντάξεις, Παιδεία, Υγεία, Ρεύμα και Νερό.

Σύμφωνα με τον κρατικό προυπολογισμό 5,7 δις ευρώ δίνονται για την αποπληρωμή τόκων. Όχι δανείων, μόνο τόκων!

7 δις ευρώ δίνονται για ΠΔΕ, δηλαδή χρήμα σε ομίλους, για να φτιαχτούν δρόμοι που θα τους κοτσάρει διόδια κάποια Hochtief, αεροδρόμια που θα ξεπουληθούν σε κάποια Fraport και λιμάνια που θα ξεπουληθούν σε καμιά Cosco.

• -Δεν υπάρχουν, μας λένε, λεφτόδεντρα για ΜΜΜ, δασκάλους, γιατρούς και νοσηλευτές.

Σύμφωνα με τον κρατικό προυπολογισμό, το ΑΕΠ είναι περί τα 185 δις ευρώ.

Ας αφαιρέσουμε χονδροειδώς τα 13 δις ευρώ που πληρώνουν μισθούς και συντάξεις.

Ας αφαιρέσουμε χονδροειδώς και τα 5 δις ευρώ των μισθών του ιδιωτικού τομέα.

Ας υποθέσουμε ότι τα 47,8 δις ευρώ των άμεσων φόρων επιστρέφουν όλα ως κοινωνική προσφορά και ας τα αφαιρέσουμε και αυτά.

Μένουν περί τα περί τα 110 δις ευρώ. Πού πάνε όλα αυτά τα λεφτόδεντρα;

Αυτά είναι τα λεφτόδεντρα των πολλών, δηλαδή η αξία που παράγει ο εργαζόμενος λαός και τελικά αποθησαυρίζεται και αποταμιεύεται στα σεντούκια των ομίλων, των μεγάλων επιχειρήσεων και των τραπεζών. Δηλαδή στα σεντούκια των “λίγων”.

Οι οποίοι “λίγοι” έρχονται και δωρίζουν αναπνευστήρες στις ΜΕΘ της Ψωροκώσταινας κάνοντας τους ευεργέτες. Και υπάρχει ακόμα κόσμος που όχι απλώς πιστεύει το παραμύθι, αλλά και πίνει νερό στο όνομα των …ευεργετών!

• -Αν δεν ήταν και αυτοί οι … “ολίγοι ευεργέτες καπιταλιστές”, θα είχαμε βουλιάξει, μας λένε.

Σύμφωνα με τον κρατικό προυπολογισμό, οι συνολικές δαπάνες της χώρας είναι περί τα 61 δις ευρώ.

Η συνολική φορολογία, άμεση και έμμεση, είναι 47,8+17,5=65,3 δις ευρώ. Σε αυτή τη φορομπηξία, οι μεγάλοι ολίγοι συμβάλλουν (υπολογιζόμενα) περί το 7%, δηλαδή 4 δις ευρώ. Τα υπόλοιπα 65 δισευρω-4 δις ευρώ =61 δις ευρώ, τις δαπάνες της χώρας δηλαδή, τα προσφέρει θυσία ο εργαζόμενος λαός. Δηλαδή ο εργαζόμενος λαός πληρώνει μισθούς, συντάξεις, Πρόνοια, Παιδεία, Υγεία, ΔΕΚΟ, ΜΜΜ και ταυτόχρονα επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις, επενδύσεις,

ΝΑΤΟ, τόκους χρεών, χρέη, τόκους δανείων, δάνεια, λίστες Πέτσα και λίστες του …Σίντλερ.

Μα πώς τα καταφέρνουν αυτοί οι ολίγοι; Να πώς… Φοροαπαλλάσσονται τα επανεπενδυόμενα κέρδη, φοροαπαλάσσονται τα κεφάλαια που επενδύονται σε RnD, φοροαπαλάσσονται κέρδη της μητρικής αν διαθέτει θυγατρική εντός ΕΕ, φοροαπαλλάσσονται κέρδη της θυγατρικής αν η μητρική είναι εκτός ΕΕ, φοροαπαλλάσσονται κέρδη της θυγατρικής αν η μητρική είναι εντός ΕΕ, φοροαπαλλάσονται ανάλογα με την κίνηση και αύξηση των μετοχών, φοροαπαλλάσσονται οι εφοπλιστές και γενικά παιζει της φοροαπαλλαγής. Εισοφοροαπαλλάσσονται για τα 80 δις ευρώ χρωστούμενα στα Ταμεία, χάρη στους νόμους Κατρούγκαλου-Αχτσιόγλου-Βρούτση, εισφοροαπαλλάσσονται για τους μπλοκάκηδες εργαζόμενους και επιδοτούνται από ΟΑΕΔ και ΕΣΠΑ με εργατικο δυναμικό και ζεστό χρήμα αντίστοιχα!!

Τι προκύπτει μέχρι τώρα; Όχι μόνο καρπώνονται την αξία που παράγουν οι εργαζόμενοι, αλλά δεν επιστρέφουν και δραχμή ή γρόσι! Μονά ζυγά δικά τους!

Και ξαφνικά τους έπιασε φιλανθρωπική πρεμούρα, από εφοπλιστές μέχρι μεταλλοβιομηχάνους, να δωρίσουν αναπνευστήρες και monitor στις ΜΕΘ. Και όχι μόνο γιατί φοροαπαλλάσσονται και από τις δωρεές!! Αλλά για να βάλουν πόδι και στην Υγεία.

Γιατί μάλλον δε βρισκόμαστε σε μια καπιταλιστική κρίση που της έκατσε κερασάκι η κορωνοκρίση. Βρισκόμαστε στη δίνη μιας καπιταλιστικής κρίσης που εκφράζεται κυρίως ως υγειονομική κρίση, όπως πριν 10 χρόνια βρισκόμασταν στη δίνη μιας καπιταλιστικής κρίσης που εκφραζόταν κυρίως σα δανειακή, τραπεζική, χρηματηστηριακή κρίση, όπως πριν 30 χρόνια βρισκόμασταν στη δίνη μιας καπιταλιστικής κρίσης που εκφραζόταν κυρίως ως κρίση συναλλαγματικής πίστης και όπως πριν 50 χρόνια βρισκόμασταν στη δίνη μιας καπιταλιστικής κρίσης που εκφραζόταν κυρίως σαν πετρελαϊκή κρίση.

Ή αλλιώς… Η κουβανέζικη οικονομία (με ερωτηματικά και αστερίσκους, σαφώς) ή βορειοκορεάτικη οικονομία (με ακόμα περισσότερα ερωτηματικά ή αστερίσκους), δε φάνηκε να διασαλεύτηκαν το ίδιο. Ή από την ανάποδη, η οικονομία των Τουαρέγκ της Αφρικής ή των Ινδιάνων των Άνδεων δεν επηρέαστηκε ιδιαίτερα μάλλον!

Και όπως σε κάθε καπιταλιστική κρίση, το κεφάλαιο γίνεται επιθετικότερο. Γιατί εντείνεται η αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας. Το μπαράζ της αντιλαϊκής επίθεσης εξαπολύθηκε γιατί στοχεύει στην αναπαραγωγή του πλεονάζοντος κεφαλαίου και όχι απλώς και μόνο γιατί βρέθηκε ένα ιδανικό παράθυρο ευκαιρίας λόγω… κορωνοϊού.

Η κατάργηση του ασύλου, η Πανεπιστημιακή αστυνομία, η τηλεκπαίδευση νομοθετήθηκαν για την ομαλή είσοδο του κεφαλαίου στη Δημόσια Παιδεία. Οι δωρεές των ευεργετών και η διάλυση των εργασιακών σχέσεων στο ΕΣΥ (είσοδος ιδιωτών, είσοδος “μπλοκάκηδων”) στόχο έχουν την ομαλή είσοδο του κεφαλαίου στην Υγεία. Η αξιοποίηση των ΚΤΕΛ στο σύστημα των ΜΜΜ στόχο έχει τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση του δημόσιου χαρακτήρα τους. Την ίδια περίοδο η περαιτέρω απελευθέρωση της Ενέργειας, η μη προστασία της πρώτης κατοικίας, το συνεχιζόμενο ξεκλήρισμα της αγροτιάς, είναι ενδεικτικά της ίδιας επίθεσης του κεφαλαίου.

Δεν έδωσε η κορωνοκρίση το πρόσχημα σε κεφάλαιο και κυβερνήσεις, τους έδωσε μια άνεση να βάλουν εμπόδιο στο μαζικό κίνημα, την ώρα της δικής τους αναμενόμενης επίθεσης. Είναι ζωτικής σημασίας η διάταξη δυνάμεων και ο λυσσαλέος αγώνας σε Παιδεία, Υγεία, Ρεύμα και Νερό. Είναι ζωτικής σημασίας η υπεράσπισή τους. Είναι ζωτικής σημασίας η συνολική ανατροπή των πολιτικών του κεφαλαίου. Είναι ζωτικής σημασίας η αντίσταση με όρους μαζικού κινήματος.

Ναι, αλλά πού; Η απάντηση είναι έξω. ΕΞΩ. ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ. Με μάσκες; Με μάσκες. Με αποστάσεις; Με αποστάσεις. Με αντισηπτικά; Με αντισηπτικά. Εμβολιασμένοι; Εννοείται. Και με πειθαρχία σε αυτά. Σε όλα τα άλλα… απειθαρχία! Όπως λέει και το σύνθημα, για να κινηθεί ο τροχός της Ιστορίας, για την ανατροπή, δε θέλει “μέσα”, ευνουχισμό και καταστολή. Θέλει, με όρους κινήματος, ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑ και ΑΝΥΠΑΚΟΗ.

Άρης Ψωμάς