Μια ακόμα ματιά στον διαδικτυακό υπόνομο του ΣΥΡΙΖΑ

Όσο πλησιάζουν οι εκλογές, πολλαπλασιάζονται στα Δίκτυα Κοινωνικής Δικτύωσης τα κρούσματα της παραπληροφόρησης και της φαιάς προπαγάνδας, συχνά γεμάτα κακοήθεια και εμπάθεια. 

Ένα δείγμα από το FB με κείμενο και φωτογραφίες ακολουθεί, από το οποίο αφαίρεσα το όνομα του «δημιουργού» του (ανήκει πολιτικά στον ΣΥΡΙΖΑ), για προσωπικούς λόγους:

Η συντρόφισσα Παπαρήγα φωτογραφίζονταν με τον σύντροφο Γκορμπατσώφ, 

ο… Γαρδούμπας, όμως, το ολοκλήρωσε. Εδώ, με τη…συντρόφισσα Γιάννα προ των πυλών:

“Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους,

με Rolex στα χέρια, με γούνες στους ώμους…” 

Όπως είναι φυσικό, ακολούθησαν διαμαρτυρίες: 

 Για την συνάντηση με τον Γκορμπατσώφ που έγινε στα πλαίσια συνάντησης κομματικών αντιπροσωπειών. Το τί συζητήθηκε, δεν δημοσιεύτηκε στο σύνολό του. Αντίθετα, γνωστή ήδη από χρόνια, είναι η θέση του ΚΚΕ για την περεστρόικα, τον Γκορμπατσώφ, την ΕΣΣΔ κλπ. Από τότε υπήρξαν επιφυλάξεις, έγιναν συζητήσεις, αυτοκριτική, κριτική, Συνδιασκέψεις και Συνέδρια, συμπεράσματα βγήκαν και δημοσιεύτηκαν. Δικαίωμα καθενός να μην συμφωνεί, να ασκεί ως και πολεμική, αλλά όχι να τα αγνοεί. Έχει κάθε δικαίωμα να τονίζει πως το ΚΚΕ, σαν τμήμα του ΔΚΚ, φέρει ευθύνες για την δεξιά στροφή του ΔΚΚ μετά το 1956. Δεν έχει δικαίωμα όμως να κρύβει πως υπήρξε και θύμα της και πως μετά το 1968 αντιστάθηκε στον οπορτουνισμό, αντίθετα από την αναθεωρητική ομάδα που ήταν ο φορέας της μέσα στο ΚΚΕ και αποσπάστηκε από αυτό.

Για το ύφος και την διαστρέβλωση της Ιστορίας. Να υμνείς σαν Συριζαίος την περεστρόικα και τον Γκορμπατσώφ και να προσποιείσαι τον επαναστάτη, να είσαι βαμμένος αντεπαναστάτης και να κατηγορείς το ΚΚΕ για την νίκη της αντεπανάστασης, να ισχυρίζεσαι πως οι οπορτουνιστές ιδεολογικοί σου πρόγονοι προειδοποιούσαν γι’ αυτήν, να υπερφαλαγγίζεις από δεξιά τον ρεφορμισμό και να ζητάς δικαίωση από αριστερά για την επικράτηση της αντεπανάστασης, όλα αυτά δεν είναι μόνο χυδαία προβοκάτσια, είναι γελοία!

Για την διαστρέβλωση του λόγου της συνάντησης της Γ. Αγγελοπούλου, ως Προέδρου της «Επιτροπής Ελλάδα 2021» με το ΚΚΕ την 9/11/2019. Η συνάντηση ζητήθηκε από αυτήν με αφορμή εκδήλωση της Βουλής, στο πλαίσιο συναντήσεων με όλα τα κόμματα. Η Γ.Α. ενημέρωσε το ΚΚΕ για τους στόχους της Επιτροπής για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Επανάσταση του1821. Ο Δ. Κουτσούμπας δήλωσε ότι το ΚΚΕ θα μελετήσει τις προτάσεις της Επιτροπής, την πορεία και τις δράσεις της. Σε κάθε όμως περίπτωση, το ΚΚΕ ακολούθησε τη δική του πορεία για να τιμήσει την επέτειο. 

Για το προεκλογικό αναμάσημα της χιλιοαπαντημένης προβοκάτσιας του «Κουτσούμπα με το Rolex» που έστησαν και διάδωσαν ο ΣΤΟΧΟΣ, ο Φαήλος, τα  φασιστο-sιtes και τα τρολ του διαδικτύου.

Η απάντηση στις πιο πάνω διαμαρτυρίες, από τον ίδιο «δημιουργό»:

«… Εσείς δεν είσαστε που εκθειάζατε τον Γκορμπατσώφ, τη γκλάσνοστ και την περεστρόικα, μαζί με τους Αμερικάνους σφαγείς των λαών; Ρητορική η ερώτηση… Τον Γκορμπατσώφ που κατάντησε τσιράκι των σφαγέων των λαών Αμερικάνων, διαφημίζοντας τις… πίτσες τούς, για μια χούφτα δολάρια! Πόσο πιο χαμηλά; Γι’ αυτήν την… “σοσιαλιστική αξιοπρέπεια,” μιλάμε! Από ποιον; μα από τον τελευταίο διάδοχο του Λένιν! Για να μην πούμε για τον σφαγέα των λαών Πούτιν, κορυφαίο στέλεχος της αλήστου μνήμης Σ.Ε., και αρχηγό της K.G.B. … Άρα κάτι σάπιο υπήρχε εις το Βασίλειον της Δανιμαρκίας…  Το οποίον μάς κρύβατε, ματαίως, επιμελώς…

Βοηθήσατε, έτσι, και εσείς, στην υποστολή της Κόκκινης Σημαίας από το Κρεμλίνο, για να μάς πουλάτε, σήμερα φούμαρα για αγώνες και για… επανάσταση, την οποία θα ξεκινήσετε τη… δευτέρα παρουσία! Όταν, όμως, εμείς σας τα λέγαμε όλ’ αυτά, -από το 1968 κιόλας!- και σάς προειδοποιούσαμε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, ήμασταν… οπορτουνιστές, ρεφορμιστές και προδότες της εργατικής τάξης! Μόνον που η Ιστορία επιβεβαίωσε εμάς τους… οπορτουνιστές, ρεφορμιστές και προδότες της εργατικής τάξης, -και όχι εσάς, τους… πούρους αγωνιστές και επαναστάτες, βέβαια!

Και μάς δικαίωσε, όχι γιατί ήμασταν τίποτα… προφήτες, αλλά, απλά, διότι βλέπαμε τό προφανές: Το προς τα πού, δηλαδή, οδηγούσε η πολιτική της αλήστου μνήμης ΕΣΣΔ -τέσσερα αρχικά γράμματα, τέσσερα ψέματα, που έλεγε ο Καστοριάδης… Το προφανές που, όμως, δεν βλέπατε εσείς, τυφλωμένοι από τον φανατισμό σας…».

Το ανακάτεμα άσχετων και ανιστόρητων ισχυρισμών που διατυπώνονται με στόμφο σε πληθυντικό «μεγαλοπρεπείας», είναι ενδεικτικό της χωρίς αρχές και συνέπεια πολυσυλλεκτικότητας του ΣΥΡΙΖΑ: Από την «υπεράσπιση» της Κόκκινης Σημαίας και την καταγγελία του ιμπεριαλισμού, μέχρι τον αντισοβιετισμό του τότε τροτσκιστή διανοητή και στελέχους του ΟΟΣΑ Κ. Καστοριάδη, που κατάληξε στο … επαναστατικό δίλημμα: «Μαρξιστής ή επαναστάτης, μαζί είναι ασυμβίβαστα», και, σύμφωνα με τον Ν. Πουλαντζά, αρνιόταν να στηρίξει έστω και με την υπογραφή του το Ελληνικό αντιδικτατορικό κίνημα.

Η προβοκάτσια συνεχίστηκε με ποταμούς μπουρδολογίας, από τον ίδιο «δημιουργό» που ανήκει στο «agit-prop» του ΣΥΡΙΖΑ, με το γνωστό ρεπερτόριο των φασιστο- τρολ του διαδικτύου: Τις φωτογραφίες της Γιάννας με τον Κουτσούμπα, του Κουτσούμπα με το Rolex, το «πόθεν έσχες» του Κουτσούμπα, τα sugar daddies του Κουτσούμπα κ.ά. Βέβαια πήρε την απάντηση που άξιζε. 

Θα περιοριστώ εδώ σε δύο θέματα: 

(i) Πίσω από την ανάρτηση κρύβεται ο αναθεωρητισμός κι ο οπορτουνισμός, με τον ντόπιο απόγονό τους, τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοπροσδιορίζεται σαν αριστερά ή κεντροαριστερά και δεν αναφέρεται πια στον σοσιαλισμό της παραδοσιακής σοσιαλδημοκρατίας, όπου θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε ειρηνικά με μεταρρυθμίσεις. Παρά τις διαφορές, ταυτίζεται στρατηγικά με τα αστικά κόμματα και εμφανίζεται σαν καλύτερος διαχειριστής του καπιταλιστικού κράτους, στα πλαίσια του οποίου υποστηρίζει ότι μπορεί να υπάρξει κοινωνική ισότητα και δικαιοσύνη. Αποτελεί εναλλακτικό συνδιαχειριστή της αστικής εξουσίας, που συμβάλλει στην εμφάνιση του καπιταλισμού και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με ανθρώπινο και φιλολαϊκό πρόσωπο. Με άλλα λόγια, εμποδίζει την ανάπτυξη ριζοσπαστικής συνείδησης της εργατικής τάξης, αλλά αποτελεί και ανάχωμα του αστικού κράτους όταν χρειαστεί (και χρειάστηκε το 2015-2019).

Ας μου επιτραπούν λίγες σκέψεις για ορισμένες πλευρές του αναθεωρητισμού και οπορτουνισμού:

1.Είναι αλήθεια πως, παρά τις επιφυλάξεις για την «περεστρόικα» που δεν βγήκαν προς τα έξω, το ΚΚΕ υιοθέτησε λαθεμένες θεωρητικές εκτιμήσεις και πολιτικές επιλογές του KKΣΕ, ιδιαίτερα μετά το XX Συνέδριό του, που εξελίχτηκαν στην περεστρόικα – στο όνομα ανασυγκρότηση, στην πράξη δεξιός αναθεωρητισμός – και στην αντεπανάσταση. Στο όνομα του διεθνισμού και στη λογική της υπεράσπισης του σοσιαλισμού, το ΚΚΕ δεν απέφυγε την εξιδανίκευση και τον εξωραϊσμό του, κατά την περίοδο της περεστρόικα. 

Η δεξιά στροφή του Διεθνούς Κομουνιστικού Κινήματος (ΔΚΚ) μετά το ΧΧ Συνέδριο του ΚΚΣΕ, επικράτησε στο ΚΚΕ: (α) Με την επέμβαση των 6 αδελφών κομμάτων, την καθαίρεση της ηγεσίας του και την εκλογή νέας με συμμετοχή οπορτουνιστικών στοιχείων (6η Ολομέλεια, 1956). (β) Με την διάλυση των οργανώσεών του, την συμμετοχή των μελών και οπαδών του στην ΕΔΑ και το πέρασμα των κομματικών του δυνάμεων στις Λαϊκές Δημοκρατίες και την ΕΣΣΔ στα εκεί ΚΚ (8η Ολομέλεια, 1958) και 

(γ) Με την στροφή της στρατηγικής, τακτικής και οργανωτικής συγκρότησής του σε δεξιά οπορτουνιστική κατεύθυνση (8ο Συνέδριο,1961). 

Το 8ο Συνέδριο χαρακτήρισε την Ελλάδα «υπανάπτυκτη καπιταλιστική χώρα, βασικά αγροτική με σχετική ανάπτυξη της βιομηχανίας, με ορισμένα μισοφεουδαρχικά υπολείμματα και με κύριο χαρακτηριστικό τη σημαντική εξάρτηση από το μονοπωλιακό κεφάλαιο». Διαπίστωσε «ότι «η αντίθεση που κυριαρχεί είναι «ανάμεσα στον ιμπεριαλισμό, την ντόπια ολιγαρχία που συνεργάζεται μαζί του από τη μια, και όλες τις άλλες κοινωνικές τάξεις και ομάδες από την άλλη». Στο Πρόγραμμα καθοριζόταν ότι «η επικείμενη επανάσταση στην Ελλάδα θα είναι αντιιμπεριαλιστική-δημοκρατική». Στις κινητήριες δυνάμεις της συμπεριλαμβάνονταν και η μη μονοπωλιακή αστική τάξη, που χαρακτηριζόταν «εθνική αστική τάξη» και σύμμαχος της εργατικής. Επεξεργάστηκε επίσης το Πρόγραμμα της Εθνικής Δημοκρατικής Αλλαγής, που ταυτίζεται με το πρόγραμμα της ΕΔΑ και έβαλε άμεσο στόχο του Κόμματος την «ανατροπή της κυβέρνησης της Δεξιάς» και το «σχηματισμό μιας δημοκρατικής κυβέρνησης…». 

Στα πλαίσια αυτά, η κοινωνική επανάσταση υποκαταστάθηκε από τον εκδημοκρατισμό του μετεμφυλιακού καθεστώτος μέσω του κοινοβουλίου, ενώ σε επόμενο στάδιο, η αντιιμπεριαλιστική- δημοκρατική αλλαγή θα άνοιγε τον δρόμο στο σοσιαλισμό. Οι δυνάμεις του ΚΚΕ εντάχθηκαν οργανωτικά στην ΕΔΑ, ένα μέτωπο αριστερών κομμάτων. Έλλειψε η ιδεολογική και οργανωτική προετοιμασία για την περίπτωση δικτατορίας.  Η συμμαχία με τις «δημοκρατικές δυνάμεις» της ΕΚ του διμέτωπου αγώνα, κατάντησε πολιτική ουράς της αστικής τάξης.  Ο δειλός εκδημοκρατισμός μετά το 1963 ανάδειξε τα όρια του «Κέντρου» και του καθεστώτος, που κατάληξε στην αποστασία του 1965 και άνοιξε το δρόμο στη δικτατορία της 21/4/1967, συντρίβοντας τις αυταπάτες του ρεφορμισμού- οπορτουνισμού. 

2.Ωστόσο, στο ΚΚΕ διατηρήθηκαν υγιείς δυνάμεις, που εκδηλώθηκαν μετά την επιβολή της δικτατορίας, με την ίδρυση αντιδικτατορικών και την ανασυγκρότηση των κομματικών οργανώσεων, που συγκρούστηκαν ανοιχτά με τους ρεφορμιστές κατά την 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (1968).

 Την 25/5/1969, 905 από τους 1.179 πολιτικούς κρατουμένους στο Λακκί εγκρίνουν τις Αποφάσεις της 12ης και 13ης Ολομέλειας (1968 και1969). Ακολούθησε η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτικών κρατούμενων στις φυλακές και εξορίες, αφού προηγήθηκε η έγκριση της ΚΟ Αθήνας και άλλων παράνομων οργανώσεων του ΚΚΕ. Αυτά αποτελούν ορόσημο της σύγκρουσης με τον αναθεωρητισμό, που άρχισε με την 12η Ολομέλεια για το «κομματικό- οργανωτικό θέμα» και συνεχίζεται για όσο καιρό θα υπάρχει ιδεολογική πίεση της αστικής τάξης  στα ενδιάμεσα κοινωνικά στρώματα και στην εργατική τάξη μέσω της λεγόμενης εργατικής αριστοκρατίας, που αντανακλά και στο κόμμα της εργατικής τάξης.

Σ’ ό,τι αφορά την περεστρόικα, ύστερα από μελέτες αρχείων, ιδεολογική πάλη, κριτική, αυτοκριτική, διαδικασίες και προβληματισμούς, το ΚΚΕ κατάληξε στην Απόφαση του 18ου Συνέδριου (2009): «Εκτιμήσεις και συμπεράσματα για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ο αι με επίκεντρο την ΕΣΣΔ». Η αντίληψη του ΚΚΕ για το Σοσιαλισμό». Αναλύει την δεξιά οπορτουνιστική γραμμή και τα λάθη του ΚΚΣΕ και του ΔΚΚ, που οδήγησαν στην νίκη της αντεπανάστασης, την διάλυση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, πολλών κομμουνιστικών κομμάτων και την σοβαρή ήττα του παγκόσμιου εργατικού κινήματος.  

Αντίθετα με τα ισχυρά «ευρωκομμουνιστικά» κόμματα και τα ντόπια παραμάγαζα του αναθεωρητισμού και οπορτουνισμού, το ΚΚΕ έμεινε ζωντανό, μελετά την διεθνή και την δική του πείρα, προάγει την Μ-Λ θεωρία, ξεκαθαρίζει τις θέσεις και γραμμές του, δυναμώνει την επιρροή του στο εργατικό-λαϊκό κίνημα, στις μαζικές οργανώσεις, στις εκλογικές αναμετρήσεις και παλεύει για την ανασυγκρότηση του ΔΚΚ στη βάση του Μ-Λ και του προλεταριακού διεθνισμού. 

3.Οι αναθεωρητές εντός κι εκτός ΕΣΣΔ συμμετείχαν ενεργά στο ξεθεμελίωμα του σοσιαλισμού, στη δυσφήμιση της λαϊκής εξουσίας, έδιναν στην δημοκρατία κι ελευθερία αστικό περιεχόμενο, ταύτιζαν τη δημοκρατία με τον αστικό κοινοβουλευτισμό, την ελευθερία με τον αστικό ατομισμό και την καπιταλιστική ιδιοκτησία. Επιδίωκαν το κοινοβουλευτικό πέρασμα στο σοσιαλισμό μαζί με τους εκμεταλλευτές, την συγκυβέρνηση μαζί τους, την μετάβαση στο σοσιαλισμό με μεταρρυθμίσεις, την εισαγωγή στην σοσιαλιστική οικονομία στοιχείων της «αγοράς» και την απορρύθμισή της, τον εκμαυλισμό και την απογοήτευση του λαού. Αλλοίωναν το ταξικό περιεχόμενο της ειρηνικής συνύπαρξης, την διεθνή αλληλεγγύη στα καταπιεζόμενα έθνη και λαούς, συνδαύλιζαν τον εθνικισμό. 

4.Στην χώρα μας φορέας του αναθεωρητισμού και αυθεντικός ιδεολογικός συνοδοιπόρος της «περεστρόικα» και του Γκορμπατσώφ ήταν το «ΚΚΕσ». Απόγονος γ’ γενιάς του ΚΚΕσ είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, που στο μεταξύ απόβαλε τα «αριστερά» ιμάτια, εξελίχτηκε σε κόμμα της δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας, έφαγε τα ψωμιά του και βρίσκεται σε βαθιά κρίση. Τις ιδεολογικές καταβολές και σχέσεις του με την περεστρόικα και τον ευρωκομουνισμό – που δέχονται πολιτικοί, πολιτειολόγοι και ιστορικοί διαφόρων τάσεων, όπως οι Μπαλαμπανίδης, Βακαλιός, Τσουκαλάς, Κύρκος, Πουλαντζάς κ.ά. για να μην αναφερθώ σε εκπροσώπους του ΚΚΕ – αμφισβητεί ο ευφάνταστος «δημιουργός» της χυδαίας σύνθεσης. Δεν μπορεί όμως να τις κρύψει.

(ii) Το διαδικτυακό «agit-prop» του ΣΥΡΙΖΑ δεν ασκεί πια (θεμιτή) προπαγάνδα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ ή (θεμιτή) κριτική εναντίον του ΚΚΕ, αλλά δυσφήμιση σε βάρος του ΚΚΕ, με σκόπιμη διαστρέβλωση και διάδοση χαλκευμένων γεγονότων κι απόκρυψη πηγών. Δηλαδή, εξ ορισμού με παραπληροφόρηση και φαιά προπαγάνδα, πριν απ’ όλα για την εξαπάτηση προβληματισμένων οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ. 

Αυτό γίνεται συντονισμένα, ήδη ξεπερνά την προεκλογική περίοδο και χρειάζεται πιο οργανωμένη απάντηση στο μέλλον. 

Αθήνα 7/6/2024

Δημήτρης Πολυζωίδης