Η εργασία απελευθερώνει! (Και η 13ωρη απασχόληση!)
Καμιά συσχέτιση δεν πρέπει να γίνει ανάμεσα στην επιγραφή των Ναζιστικών στρατοπέδων εξόντωσης του 2ου παγκόσμιου πολέμου, περί απελευθέρωσης μέσω της εργασίας και του ζητήματος των αλλαγών των σχέσεων εργασίας που επιχειρεί η κυβέρνηση, και επιθυμώ να σχολιάσω…
Γράφει ο Ανδρέας Μάζης
Καμιά συσχέτιση δεν πρέπει να γίνει ανάμεσα στην επιγραφή των Ναζιστικών στρατοπέδων εξόντωσης του 2ου παγκόσμιου πολέμου, περί απελευθέρωσης μέσω της εργασίας και του ζητήματος των αλλαγών των σχέσεων εργασίας που επιχειρεί η κυβέρνηση, και επιθυμώ να σχολιάσω.
Δεν έχω ζήτημα με την ανάγκη αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις που, επιτέλους, επιχειρεί η κυβέρνηση και η αρμόδια υπουργός Κεραμέως. Και θεωρώ ότι η καθυστέρηση είναι μεγάλη καθώς υπάρχει οδηγία της Ευρώπης, η 2003/88, που επιτρέπει έως και 78 ώρες δουλειά τη βδομάδα και για την εφαρμογή της υπήρξε απαράδεκτη ολιγωρία. Τελευταία στιγμή αποφάσισαν να κάνουν κάτι και ευτυχώς θα κατατεθεί το νομοσχέδιο που επιτρέπει 13 ώρες παρακαλώ, ημερήσια απασχόληση για τους “ιθαγενείς” της χώρας.
Δεν αναφέρομαι στους μετανάστες, οι οποίοι παρά την εμπάθεια κάποιων υπουργών ( είναι γνωστοί, μη σας κουράσω), δουλεύουν πολύ περισσότερο, αμειβόμενοι όμως πολύ λιγότερο! Η ενέργεια της κυβέρνησης είναι καλοπροαίρετη και είναι εντυπωσιακή η δήλωση Μητσοτάκη από την όμορφη Θεσσαλονίκη, όπου πήγε για να εκθέσει σημαντικές παροχές, σε όλους τους Έλληνες, όπως δήλωσε ευθαρσώς υπουργός του, η οποία δήλωση ήταν αφοπλιστική για κάθε δογματικό αμφισβητία.
“Αφού το θέλουν και το αισθάνονται (προφανώς εννοεί τους εργάτες) γιατί να το απαγορεύσουμε; Μπορεί να θέλουν να είναι πιο δημιουργικοί”, κατέληξε. Η δε υπουργός εργασίας κ. Κεραμέως, (το παιδί μου την θεωρεί στυφή και τα έχει πάρει από την εποχή που ήταν στο υπουργείο της Παιδείας, αλλά εγώ την θαυμάζω για την αποφασιστικότητα και μια ήπια δημιουργικότητα), δήλωσε, απατώντας σε αιτιάσεις διαφωνούντων και ίσως ….τεμπέληδων: Την τροπολογία για 13 ώρες δουλειά ημερησίως την ζήτησαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι!!
Μπράβο, σκέφτηκα, που υπάρχουν εργάτες που μπροστά στο συμφέρον της “πατρίδας” (αυτή τη λέξη βέβαια, συχνά χρησιμοποιούν επιχειρηματολογώντας, φασίστες, ακροδεξιοί, σπαρτιάτες, νικηφόροι και ρατσιστές, και χαλιέμαι λίγο), αρνιούνται τη χαλάρωση, τα διαλείμματα και το καθισιό, και θέλουν να δουλέψουν περισσότερο!
Επίσης με χαροποίησε το γεγονός ότι επιχειρηματίες, βιομήχανοι και λοιποί αναξιοπαθούντες βαριά εργαζόμενοι, επικροτούν την εξέλιξη. Μάλιστα είναι και ενθουσιασμένοι και με τα λεφτά που μοίρασε ο Μητσοτάκης από Θεσσαλονίκη, ανεξαρτήτως της διάρκειας απασχόλησης του εργαζόμενου ή του συνταξιούχου. Έδωσε 1,7 δις ευρώ (από τα 46 δις ευρώ βέβαια, που τσέπωσε από φόρους το πρώτο 6μηνο του 2025), σε όλους!! Είτε έχουν, είτε δεν έχουν. Δίκαιη απόφαση.
Ενώ ένιωθα ικανοποιημένος, αντιμετώπισα την αμφισβήτηση των θέσεών μου από το παιδί μου, αλλά και από κάποιους δογματικούς που αντιμετώπισα στον κοινωνικό μου περίγυρο. Ανέπτυξαν ισχυρισμό ότι οι εργάτες θέλουν μείωση των ωρών εργασίας σε ποσοστό 94%!! Είναι αλήθεια, επίσης, ότι η πλειοψηφία των συνδικάτων και των εργατικών κέντρων αντιδρούν στο μέτρο και οργανώνουν απεργίες. Οι υποστηρικτές των εργατών ισχυρίζονται ότι παλεύουν για 7ωρη ημερήσια απασχόληση και 5νθήμερο, δηλαδή 35 ώρες τη βδομάδα και όχι μέχρι 78, που επιθυμεί η Ευρώπη. Το παιδί μου,μ ου θύμισε.
-Οι εργάτες δεν είναι μηχανές και οι πρόοδοι της τεχνολογίας κάνουν δυνατή τη μείωση του ωραρίου εργασίας και όχι την αύξηση. Για αυτό πρέπει να αγωνιστούμε, για να μη περάσει το έκτρωμα που κατάθεσαν.
-Υπάρχει μια ένταση από αρνητές του νόμου. Και είναι κρίμα, γιατί τώρα ο Μητσοτάκης έδωσε χρήματα στο λαό!
– Ψίχουλα έδωσε, από τα τεράστια ποσά που τσέπωσε, και τα πολλά και κύρια τα δίνει στα αφεντικά. Να σου θυμίσω το ποίημα του Γιάννη Νεγρεπόντη, η “Δωρεά”, που ταιριάζει γάντι με τις παροχές Μητσοτάκη: Το δώρο που τ΄ αφεντικό εργάτη θα σου κάνει, απ’ τη δουλειά σου έννοια σου, διπλό θα σου το βγάνει. Και τη δραχμή τ΄ αφεντικό, που είναι να χαρίσει, δε θα τ΄ αποφασίσει, άμα διπλή και τρίδιπλη, δεν είναι να κερδίσει. Γι΄ αυτό και σαν τ΄ αφεντικό, καλό ναι να σου κάνει, απ΄ τη δουλειά σου, σκέψου το, τι πρόκειται να βγάνει.
-Πάντως όλη η προσέγγισή σου είναι διχαστική και δεν ενώνει. Δημιουργεί συγκρουσιακό κλίμα. Τι θα κάνουμε; Αντάρτικο, που ανάφερε και ο Μητσοτάκης για την Πάτρα και την δημοτική αρχή Πελετίδη, που την κατηγορεί για ολιγωρία στη διάρκεια αντιμετώπισης των πυρκαγιών. Και συμφωνούν σε αυτό και όχι στο αντάρτικο, όλες οι άλλες δημοτικές παρατάξεις της πόλης, όντας οπαδοί της ομαλότητας και των ήπιων αντιδράσεων. Έτσι θα πάμε μπροστά;
– Μην αναφέρεις διχασμό σε μια κοινωνία ταξική. Και ο Μητσοτάκης πολλές φορές έχει δηλώσει ότι η κοινωνία έχει ανισότητες και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό. Του αρέσουν και υπηρετεί τους ισχυρούς που τον στηρίζουν. Κατά τα άλλα είναι βαθιά θρησκευόμενος, πήγε να προσκυνήσει και στη Τήνο, αλλά ξεχνά πως ο Ναζωραίος, που αυτός δηλώνει ότι πιστεύει, δεν ξεχωρίζει τους ανθρώπους, μιλά για μικρή πιθανότητα των εχόντων για δικαίωση, και δεν δέχεται ανισότητες.
Τέλος, αναφορικά με την εργασία και την προσπάθεια ξεθεώματος των εργαζομένων, με το 13ωρο, να σου θυμίσω τι είπε ένας Κάρολος Μαρξ, 180 χρόνια πριν, για την εργασία: Ο εργάτης αισθάνεται ότι είναι ο εαυτός του έξω από την εργασία του, και όταν εργάζεται αισθάνεται έξω από τον εαυτό του. Νιώθει άνετα όταν δεν εργάζεται. Και όταν εργάζεται δεν νιώθει άνετα. Κατά συνέπεια, η εργασία του δεν είναι εθελοντική αλλά καταναγκαστική. Και η καταναγκαστική εργασία δεν είναι η ικανοποίηση μιας ανάγκης, αλλά μονάχα ένα μέσο για να ικανοποιήσει ανάγκες εκτός εργασίας!! Ο αλλότριος χαρακτήρας της φαίνεται καθαρά από το γεγονός ότι μόλις πάψει να υπάρχει σωματικός ή άλλος εξαναγκασμός, η εργασία αποφεύγεται σαν πανούκλα!!! Αυτό να το πεις στην Κεραμέως και στους οπαδούς εξυπηρέτησης των κερδών των επιχειρήσεων, που απαιτούν εργασιακή ζούγκλα για περισσότερα.
Ανδρέας Μάζης, Γιατρός χειρουργός, Μέλος της Επιτροπής Πολιτισμού του Δήμου της Πάτρας και της Λαϊκής Συσπείρωσης.