Γιώργος Ηρακλέους – Πέντε εικόνες στον καθρέφτη

Κοιτάζω τα πράγματα σε εικόνες,
όλες τις βρίσκω αποκρουστικές,
σαν κόλλυβα ξεχασμένα μες στο πιάτο,
σάπια, που σιχαίνονται να τ’ αγγίξουν τα πουλιά! 

Βλέπω ο δάσκαλος να έχει τους βαθμούς
στο μολύβι του, την απόρριψη στον μέσο όρο,
ούτε που φαντάζεται πως είναι διάκονος
της ανισότητας των τάξεων και νομίζει
πως ξεχωρίζει πρόβατα και ερίφια,
έξυπνους από χαζούς! 

Έχει ο δικαστής το νόμο,
μα ο νόμος είναι το δίκιο του ισχυρού,
ο φτωχός, ο αγράμματος κι ο αδικημένος
χάνεται στις σκιές των δέντρων,
βουλιάζει ως τα σπλάχνα του στο άδικο. 

Έχουν κι οι άγιοι τα θαύματά τους,
όμως θέλουνε τάματα ή φοβέρα,
ποτέ μην τάξεις στον άγιο κερί
και στο παιδί κουλούρι… 

Έχει το λευκό, καθαρό πουκάμισο
τη χάρη της αγνότητας,
αποκλείεται όμως να μη λεκιάσει,
όταν το φορέσεις ή ακόμα αν το κρατάς
αφόρετο για καιρό. 

Έχει ο στρατιώτης το όπλο του,
δεν είναι καθόλου σίγουρο
πως θα έχει και τον τάφο του,
άμα χρειαστεί! 

Όλα τα πράγματα παραπλανητικοί φακοί,
κομμένα και ραμμένα στα μέτρα του πλούτου,
εργασμένα για τους κλέφτες του ιδρώτα μας,
όλα δικά τους και τίποτα για μας.
Ως πότε; 

Γιώργος Ηρακλέους

19 Μαΐου 2022, από τη συλλογή “Ο καθρέφτης της μνήμης”